ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 419 ไม่พอใจอย่างมาก

ตอนที่  419  ไม่พอใจอย่างมาก

อาเดรียนประหลาดใจ

เขาเคยเห็นวิชาหอกมานับไม่ถ้วนและอัจฉริยะนับไม่ถ้วน  แต่วิชาหอกของหลิงซิ่วทำให้เขารู้สึกทึ่ง เพราะหอกมีรังสีของสนามพลังวิญญาณแล้ว เหตุผลที่องครักษ์หมีใหญ่โต้ตอบได้เป็นเพราะเขาไม่สามารถควบคุมสัญชาตญาณของการโจมตีจากสนามพลังวิญญาณ

แม้ว่าวิชาหอกจะเป็นระดับต่ำ  แต่ตราบใดที่มันสร้างสนามพลังวิญญาณได้ มันจะกลายเป็นพลังโจมตีที่รุนแรงได้

ในทุกวิชา ยอดฝีมือระดับปรมาจารย์สามารถใช้สนามพลังวิญญาณได้

คนอื่นๆ จะคุ้นเคยกับสนามพลังเซียนมากกว่า  จะต้องคุ้นเคยกับพลังของสนามพลังวิญญาณก่อนจะเข้าถึงระดับเซียน

อาเดรียนไม่เคยเห็นพลังงานเช่นนี้จากคนที่มีอายุขนาดนี้มาก่อน  แม้ว่าพลังงานสนามพลังวิญญาณในหอกของหลิงซิ่วนั้นยังอ่อน  แต่ก็ยังเป็นสนามพลังวิญญาณอย่างมิต้องสงสัย

เด็กคนนี้.. จะกลายเป็นอัจฉริยะได้จริงๆ หรือ?

อาเดรียนเพ่งมองหลิงซิ่วด้วยความสนใจ  ผมเงินของเขาปกคลุมใบหน้าซึ่งคลั่งไคล้การต่อสู้  ตาของเขาโหยหาการต่อสู้มากยิ่งขึ้น

ความคลั่งไคล้ ความหลงใหลและความมั่นคงไม่ใช่สิ่งที่เขาชื่นชม  แต่เมื่อสิ่งเหล่านี้ผสานเข้าด้วยกัน ก็ย่อมดึงดูดความสนใจได้อย่างแน่นอน

ระดับเจ็ดหรือแปด?

อาเดรียนไม่แน่ใจ  ปกติเขาภูมิใจตัวเองที่เขามีความสามารถที่หลักแหลมในการประเมินศักยภาพของคน  แต่ความสามารถของหลิงซิ่วทำให้เขายากจะเข้าใจ เป็นไปได้ไหมที่สนามพลังวิญญาณจะรบกวนการที่เขาจะตัดสินประเมินหลิงซิ่ว?  อาเดรียนรู้สึกว่าแม้ว่าเขาจะใกล้เข้าถึงระดับสนามพลังเซียน  เขาก็ยังเข้าใจสนามพลังวิญญาณได้มากกว่าหลิงซิ่ว

แต่ทำไมเขาถึงไม่ค่อยแน่ใจในการตัดสินตอนนี้?

อาจเป็นเพราะความหลงใหลที่มั่นคงส่งผลให้คนรู้สึกเสียวไปตามสันหลัง

หลิงซิ่วเล็งหอกไปข้างหน้าขณะที่เขาสืบเท้าหนักขึ้น  ความต้องการต่อสู้ของเขาพลุ่งขึ้นมาทันที เขาวิ่งเข้าใส่ทั้งสามคนอีกครั้ง

 “โอ้โฮ!”  เยี่ยนถูประหลาดใจ  “พลังของเขาไม่เลว หรงโหรว ให้เขามีชีวิตต่อไป”

 “รับบัญชาฝ่าบาท” หรงโหรวคำนับและค่อยๆ สืบเท้าเข้าหาหลิงซิ่ว

 “เสี่ยวซิ่วซิ่ว!  เอาชนะเค้าให้ได้”  ถังเทียนตะโกนโหวกเหวกแต่ไกล

 “หุบปาก!” หลิงซิ่วหันหน้าไปมองขณะที่หน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

ถังเทียนถลึงตามอง “เฮ้, เสี่ยวซิ่วซิ่ว ข้าเชียร์เจ้าอยู่นะ,  ตาแก่นี่ดูเหมือนจะร้ายกาจอยู่นะ!”

 “หุบปากไปเลย!”  หลิงซิ่วตะโกนกลับ

 “อย่าประมาทเขานะ เขาเป็นคนฉลาด ถ้าเจ้าไม่ระวังให้ดีเจ้าจะตกอยู่ในอันตราย....”

 “ถ้าเจ้ายังพล่ามต่อไป ข้าจะใช้หอกทิ่มเจ้าซะ!”  หลิงซิ่วใช้หอกชี้หน้าถังเทียนอย่างมิอาจระงับความโกรธได้

 “เฮ้ย.. เจ้าทำกับคู่หูของเจ้าแบบนี้ได้ไง...”  ถังเทียนตอบกลับ

อาเฮ่อลูบจมูก  เขารู้ว่าถังเทียนจงใจยั่วหลิงซิ่วเพื่อช่วยกระตุ้นเขา นี่ข้าเงียบเกินไปหรือเปล่า? ทำไมจู่ๆ ข้าก็นึกภาษิตที่ว่า กระเรียนในฝูงไก่ได้เล่า?

ดูเหมือนว่าข้าคงต้องมีความคิดริเริ่มมากขึ้น

อย่างนั้นก็ได้  เนื่องจากศัตรูดูเหมือนจะดีกว่าถังจอมห้าว...

อาเฮ่อสืบเท้าไปข้างหน้าด้วยท่าทีสง่างาม  “ขอถามหน่อย มีท่านใดพอจะเป็นคู่ต่อสู้ให้ข้าได้บ้าง?”

ไม่มีใครตอบคำขอของอาเฮ่อ

เงียบจนอาเฮ่อตะลึง

ถังเทียนเห็นดังนั้นจึงชี้ที่อาเฮ่อ  “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ทุกคนไม่สนใจเจ้า ไม่มีเลย, ไม่มีใครจัดการเจ้าได้”

นี่ยังจะคาดหวังทัศนคติอย่างนั้นจากถังเทียนได้หรือ?

อาเฮ่อไม่แสดงอารมณ์ใดๆ  เขาคว้ากระบี่ไว้แน่น

เย็นไว้ เย็นไว้..อาเฮ่อ เจ้าเป็นผู้ดีมีสกุล ไม่จำเป็นต้องลดตัวลงไปเกลือกกลั้วกับเขา...

อาเฮ่อเชิดหน้าเย็นชาและจ้องมองอย่างใจเย็น เขาค่อยๆ วางมือบนอาวุธ

เขาหงุดหงิดกับพวกที่ชอบล้อบุคลิกลักษณะของคนอื่น

ม่านตาของอาเฮ่อขยายใหญ่ ขณะที่เขาจับกระบี่กระเรียนหลวมๆ รังสีของกระบี่ของเขาค่อยๆ กระจายเต็มพื้นที่ห้องโถง  ทุกมุมห้องโถงรวมทั้งกระเบื้องและผนังเต็มไปด้วยรอยแผลเล็กๆ ที่ปลดปล่อยออกมาจากกระบี่

ปัง!

ผนังที่ตอนแรกเต็มไปด้วยรอยแยกในตอนนี้แตกเป็นชิ้นๆ

อาเฮ่อในตอนนี้แสดงพลังงานลำแสงประหลาดจากกระบี่ของเขา

เงียบ

ทั่วทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ รังสีที่แผ่ออกโดยอาเฮ่อทำให้ทุกคนประหลาดใจ  นี่คือเด็กหนุ่มผู้เป็นกันเองดูสุภาพคนเดียวกับที่พวกเขาเพิ่งรู้จักก่อนนั้นหรือเปล่า?

มีแต่ถังเทียนที่หัวเราะไม่หยุดได้ยินกันทั้งห้องโถง “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!  อาเฮ่อ เจ้าล้มเหลวเสียแล้ว  ไม่มีใครให้ความสนใจเจ้าเลย”

อาเฮ่อ “....”

อาเฮ่อมองดูข้างล่าง ขณะที่แขนของเขากำลังสั่นด้วยความโกรธ

เจ้าบ้านี่..อาเฮ่อ, นี่คือการฝึกรูปแบบหนึ่ง ใช่, นี่คือการฝึกฝนรูปแบบหนึ่ง..

อาเฮ่อพึมพำเงียบๆ  นี่คือการฝึกอย่างหนึ่ง...

อาเดรียนไม่รู้ว่าจะอธิบายสิ่งที่เขารู้สึกได้ยังไง  เมื่อสักครู่นี้ วิชาหอกของหลิงซิ่วนับว่าน่าทึ่งสำหรับเขาแล้ว ตอนนี้อาเฮ่อผู้สงบเสงี่ยมกลับระเบิดพลังที่งดงามออกมา  เขาสามารถรู้สึกได้ว่าพลังแบบเดียวกันจากอาเฮ่อนั้นเหมือนกับที่เปล่งออกมาจากหลิงซิ่ว

นี่คือพลังงานจากสนามพลังวิญญาณ!

อาเดรียนเปลี่ยนไปให้ความสนใจอาเฮ่อ  รูปแบบของเขาแตกต่างจากหลิงซิ่ว  เขาสงบกว่าและสงวนท่าทีมากกว่าซึ่งทำให้สะท้านใจฝ่ายตรงข้าม

อาเดรียนชำเลืองมองไปที่ศิษย์โปรดของเขาโดยบังเอิญ อาซิ่ว  แม้ว่าทั้งสองคนจะเป็นเด็กหนุ่มที่มีรูปแบบอารมณ์คล้ายกันก็ตาม  แต่อาเฮ่อแข็งแกร่งมากกว่าอาซิ่วเยอะ

เป็นไปได้ไหมว่าเขาคือหลานชายของราชินีกลุ่มดาวคนธนู?

นั่นจะช่วยอธิบายความสามารถที่น่ากลัวของเขาได้!

เยี่ยนถูขมวดคิ้วมากขึ้น เทียบกับหลิงซิ่วแล้ว อาเฮ่อรับมือได้ยากกว่า  มีนักสู้สตรีเพียงไม่กี่คนในสวรรค์วิถี และไม่มีคนใดเลยที่รับมือได้ง่าย อาเฮ่อมีส่วนคล้ายกับราชินีกลุ่มดาวคนธนูผู้นำกลุ่มดาวคนธนูและมีธนูเซียน และมักจะชอบท้าทายกฎเกณฑ์ธรรมชาติเสมอ แม้แต่บิดาของเยี่ยนถูก็ยังไม่กล้าตอแยราชินีผู้นี้

 “ผู้เฒ่าเจี่ยน, ข้าต้องการให้ไว้ชีวิตเขา”  เยี่ยนถูกล่าวหนักแน่น

 “รับบัญชาฝ่าบาท” เจี่ยนฟงหยวนตอบ ปกติเขารู้จักสถานะของอาเฮ่อและเยี่ยนถูไม่ต้องการล่วงเกินราชินี  เขาเองก็ไม่ต้องการมีส่วนทำเช่นนั้นเหมือนกัน  แต่เนื่องจากเยี่ยนถูสั่ง เขาจึงไม่มีทางเลือก

เจี่ยนฟงหยวนมองดูอาเฮ่อ  “องค์ชายเฮ่อ, กลุ่มดาวคนธนูและกลุ่มดาวหมีใหญ่ของเราไม่ได้มีความแค้นเคืองหรือเกลียดชังกันและกัน..”

สำหรับเจี่ยนฟงหยวนเรียกอาเฮ่อว่า องค์ชาย ไม่ถือว่าเรียกเกินจริง เนื่องจากอาเฮ่อเหมือนกับเป็นทายาทรับสืบทอดกลุ่มดาวคนธนู

อาเฮ่อเฉยชาและพูดตัดบทฟงเจี่ยนหยวนก่อนที่เขาจะพูดจบ  “ข้าไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับกลุ่มดาวคนธนู  ท่านไม่ต้องพูดต่อแล้ว เข้ามาได้”

เจี่ยนฟงหยวนไม่เชื่อ  แค่เพราะเขาพูดว่าไม่มีความขัดแย้งระหว่างกลุ่มดาวไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีอะไรจริงๆ  ต่อให้ราชินีพูดเหมือนกัน ก็คงไม่จริง ไม่มีใครกล้าคัดค้านสิ่งที่นางพูดไว้เป็นแน่

เยี่ยนถูมองไปอีกทางหนึ่ง พยายามไม่สนใจปัญหาของอาเฮ่อ นอกจากให้บริวารของเขารับมือ  ตราบใดที่อาเฮ่อไม่ถูกทำร้าย ทุกอย่างจะไม่เป็นอะไร

เขาให้ความสนใจถังเทียน  เมื่อเขาจับถังเทียนได้ พวกเขาก็จะชนะ  เขาสงสัยมากว่าจะใช้เวลานานเท่าใดจึงจะจับคนอย่างเขาได้  ขึ้นอยู่กับบริวารทั้งสองของเขาต้องรับมือได้ทุกอย่าง

งั้นจบทุกอย่างลงเดี๋ยวนี้

เยี่ยนถูจู่ๆ ก็เพิ่มพลังและพุ่งเข้าหาถังเทียนเหมือนกับปล่อยลูกธนู  ความเคลื่อนไหวของเขาทั้งทำอย่างฉับพลันและระเบิดพลังออกไป เหมือนกับพยัคฆ์หิวโหยกระโจนหาเหยื่อ

ทันใดนั้นเงาร่างหนึ่งขวางทางเขาไว้ทันที  เป็นอาเดรียน  ทั้งสองข้างของเขาปรากฏเงาร่างอีกสอง  เป็นอาซิ่วและหลิวจงกวง

ทั้งสามคนหยุดพร้อมกันล้อมตัวเยี่ยนถูไว้

เยี่ยนถูสังเกตได้ถึงพลังโจมตีที่กำลังมาถึง แต่เขาไม่ชะงักฝีเท้าขณะที่เขาตรงเข้าหาอาเดรียนและแนบมือเขากับร่างกาย

ปัง!

ร่างของเยี่ยนถูกระเบิดรังสีส้มออกมาทันที  จากนั้นเขากางแขนทั้งสองเหมือนหมีหิวโหยกำลังล่าเหยื่อของมัน  พลังที่ปลดปล่อยออกมามหาศาล

อาเดรียนหรี่ตา รังสีแสงดูเหมือนจะถูกปล่อยออกมาจากตาของเขาขณะที่แขนของเขาเคลื่อนไหวในอากาศช้า  ราวกับว่ามันถูกปกคลุมด้วยกาวหนาที่ขัดขวางความเคลื่อนไหว

เยี่ยนถูสามารถรู้สึกได้ถึงแรงต้านความเคลื่อนไหวของเขาเพิ่มขึ้น เหมือนกับว่าเขาตกลงไปในทรายดูด

รัศมีแสงสว่างทั่วตัวเยี่ยนถู ตามแขนทั้งสองปกคลุมไปด้วยโซ่พลังงาน เขาคำรามเหมือนกับหมีหิวโหยพุ่งเข้าสู้วิชาฝ่ามือของอาเดรียน

ปัง!

เกิดรังสีแสงที่ปลดปล่อยออกมาจากการปะทะกัน  อาเดรียนสั่นจากแรงปะทะและถูกพลังหนาแน่นดันถอยหลัง

ทั้งอาซิ่วและหลิวจงกวงฝืนใจโจมตีเยี่ยนถูขณะที่เขาคำรามด้วยความเจ็บปวด แค่เยี่ยนถูสั่นร่างเล็กน้อย หลิวจงกวงรู้สึกได้ว่าพลังงานกล้าแข็งพุ่งตรงมาที่เขาและเหวี่ยงร่างของเขาลอย

ขณะที่ตาของเขาฉายแสงเจิดจ้า อาซิ่วแทงวิชาดรรชนีของเขาใส่เยี่ยนถูสร้างริ้วรอยนับไม่ถ้วนบนร่างของเขา

เยี่ยนถูตวาดลั่น  “ไสหัวไป!”

อาซิ่วสะดุ้งเฮือกด้วยความเจ็บปวดขณะที่พลังของเยี่ยนถูระเบิดเหวี่ยงเขาไปด้านข้าง

ร่างของเยี่ยนถูดูเหมือนจะมีดาวปรากฏจากการโจมตีของอาซิ่ว  แผลเหล่านี้เริ่มสดใสขึ้น  เยี่ยนถูตะโกนด้วยความโกรธ  “เจ้าต้องการเอาชนะข้าด้วยวิชาอ่อนด้อยอย่างนี้หรือ?”

ปัง ปัง ปัง!

ดาวพวกนั้นกลายเป็นระเบิด  ภายในครู่เดียวจุดสว่างบนตัวเยี่ยนถูก็หายไป

สีหน้าอาซิ่วเปลี่ยนไปอย่างชัดเจน  เยี่ยนถูแข็งแกร่งมากจริงๆ...

เขาตระหนักได้ว่าแผนการโจมตีจุดตายเยี่ยนถูล้มเหลว พวกเขาประเมินพลังที่แท้จริงของศัตรูต่ำไป!

อาเดรียนยังคงตระหนักถึงปัญหานี้ แต่ยังคงรักษาท่าทีสงบ  เขายืดตัวตรงจ้องมองศัตรู  “พลังของฝ่าบาทเข้มแข็งน่าประทับใจจริงๆ”

 “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!” เยี่ยนถูระเบิดเสียงหัวเราะ  “เป็นความสำเร็จจริงๆ เพราะทำให้นายพรานนักล่าทึ่งกับวิชาฝีมือของข้าได้”

 “ใช่” อาเดรียนยอมรับความผิดพลาดที่ประเมินเขาต่ำไป  “ข้าไม่สามารถเข้าใจปัญหานี้อยู่บ้าง ทำไมราชันย์หมีถึงได้ส่งหลานชายให้ทำงานอย่างนั้น  ตอนนี้ข้ารู้แล้ว เป็นเพราะฝีมือที่เข้มแข็งของฝ่าบาทนั่นเอง  ท่านเป็นนักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในสามคนนี้”

 “มิน่าเล่าท่านถึงได้รับฉายาว่าพรานนักล่า”  เยี่ยนถูหัวเราะ  “แม้ว่าท่านสามารถเข้าใจสนามพลังวิญญาณ แต่ท่านก็ยังไม่ใช่คู่มือของข้า”

 “ตอนนี้ข้าเข้าใจแล้ว”  อาเดรียนพยักหน้า  “ฝ่าบาทรู้ว่าข้าสามารถเข้าใจสนามพลังวิญญาณและยังมั่นใจด้วยว่าจะเอาชนะข้าได้ ก็คงมีความเป็นไปได้สองประการ  ประการแรกฝ่าบาทรู้จักสนามพลังเซียน  แต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นอย่างนั้น  แม้ว่าท่านอาจจะเข้าใจสนามพลังวิญญาณ  ท่านก็ยังห่างจากสนามพลังเซียนอยู่มาก อย่างนั้นก็สรุปลงในความเป็นไปได้ประการที่สองซึ่งก็คือท่านใช้สมบัติลับต่อสู้กับเรา”

 “นั่นเป็นบทวิเคราะห์ที่ฉลาดจริงๆ  ข้าทึ่งมาก”  เยี่ยนถูชื่นชมอาเดรียนที่สามารถวิเคราะห์ออกมาได้แม้ตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้น

 “ข้าไม่เคยคาดหวังเช่นนั้น แม้จะเป็นปัญญาของข้า  ข้าอาจจบสิ้นชีวิตพ่ายแพ้ด้วยน้ำมือของท่าน ข้าคาดว่านั่นคงเป็นชะตา”  อาเดรียนหัวเราะ

 “ถ้าท่าน...” เยี่ยนถูยังพูดไม่จบประโยคก่อนอาเดรียนจะพูดแทรกขึ้นมาก่อน

อาเดรียนตอบ “ฝ่าบาทได้โปรดเก็บคำพูดของท่านไว้เถิด  ได้รับชื่นชมจากท่าน ข้าก็ไม่มีอะไรเสียใจแม้จะตายใต้เงื้อมมือท่าน”

อาซิ่วจับคางตนเองด้วยความเจ็บปวด ขณะที่เลือดหยดลงเป็นทาง

เยี่ยนถูมีสีหน้าเสียดาย  “น่าเสียดาย”

ทันใดนั้น มีเสียงดังขัดจังหวะคั่นกลางระหว่างคนทั้งสอง

 “เฮ้เฮ้เฮ้ ข้าบอกพวกเจ้าเอาไว้ก่อน คนที่ใหญ่สุดอยู่ตรงนี้ นักสู้ผู้แข็งแกร่งที่สุดที่พวกเจ้ากำลังมองหาอยู่ตรงนั้น ดูให้ดีๆซะก่อน”

 “ข้าผิดหวังพวกเจ้าเหลือเกินทำเรื่องผิดพลาดใหญ่ขนาดนั้นซะได้”