Panlong เล่มที่ 8 เดินทางไกลหมื่นกิโลเมตร – ตอนที่ 41 พลังคลื่นร้อยชั้น

 

เล่มที่ 8 เดินทางไกลหมื่นกิโลเมตร – ตอนที่ 41 พลังคลื่นร้อยชั้น

ท่ามกลางหมอกลงรอบตัว ลินลี่ย์ พ่อมดจอมเวทซาสเลอร์ รีเบ็คกา ลีนา น้องของบาร์เกอร์ทั้งสี่คน บีบีและแฮรุจ้องมองนักรบอมตะระดับเซียนข้างหน้าพวกเขา ด้วยความทึ่งและดีใจระคนกัน

กล้ามเนื้อแขน และขาที่ทรงพลังขนาดนั้น..

แค่เพียงดูนักรบอมตะระดับเซียนแล้ว  ใครๆ ก็สามารถมองเห็นพลังและอำนาจของนักรบได้   โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกราะที่เหมือนหินอ่อนสีขาวทำให้บาร์เกอร์มองดูเหมือนกับเป็นหุ่นรบจริงๆ

แม้ว่าพี่น้องคนอื่นจะสูง 2.2 เมตร แต่เมื่อเทียบกับบาร์เกอร์พี่คนโต พวกเขาดูเหมือนกลายเป็นเด็กไปเลย  พวกเขาสูงแค่อกของบาร์เกอร์เท่านั้น

 “ระดับเซียน พี่ใหญ่ ท่านรู้สึกยังไงบ้าง?”  ดวงตาของเฮเซอร์น้องคนที่สามเป็นประกาย

นักรบอมตะระดับเซียนยืนอยู่ในกลางอากาศปล่อยเสียงกึกก้องลึกและจากนั้นดังก้องไปในอากาศ  “ความรู้สึก...ถึงพลัง  พลังที่เหลือเชื่อ  นอกจากนี้ ข้ายังสามารถบินได้ง่ายๆ เหมือนกับว่าเป็นความสามารถตามธรรมชาติ”

นักสู้ระดับเซียนทั้งหมดจำเป็นต้องถึงระดับรู้แจ้งและเข้าใจในวิธีการบิน

แต่สี่สุดยอดนักรบจะมีความแตกต่างกัน  ตราบใดที่พวกเขามีพลังเพียงพอ  สายเลือดที่ลึกลับสูงส่งเพียงพอของสี่สุดยอดนักรบจะทำให้พวกเขาบินได้เหมือนกับเป็นความสามารถตามธรรมชาติอย่างที่สองของพวกเขาเอง

ก็คล้ายกับที่อสูรเวทระดับเซียนเป็น พวกมันจะรู้วิธีบินได้ทันทีที่พวกมันโตเต็มวัย

นี่คือพรสวรรค์ตามธรรมชาติ!

 “ฮ่าฮ่า, น้องรอง, น้องสาม, น้องสี่, น้องห้า  พวกเจ้าไม่ต้องเครียดจนเกินไป พวกเจ้าทุกคนเป็นนักสู้ระดับแปดชั้นสูงแล้วไม่ใช่หรือ?  แค่อีกก้าวพิเศษก้าวเดียวเท่านั้น  พวกเจ้าก็จะเป็นระดับเก้าแล้ว และเมื่อถึงเวลานั้นเมื่อเจ้าแปลงร่าง พวกเจ้าก็จะเหมือนกับข้า”  บาร์เกอร์พยายามจะพูดให้เบาลง  แต่เขาอดตื่นเต้นไม่ได้

เมื่อเห็นเช่นนี้ลินลี่ย์รู้สึกตื่นเต้นและดีใจแทนพี่น้องทั้งห้าซึ่งเป็นสุดยอดนักรบเหมือนกับเขา

พี่น้องบาร์เกอร์ฝึกฝนมานานมากกว่าลินลี่ย์  เมื่อพวกเขาถูกจับและสเตลห์คุ้มกันมา  พวกเขาอายุเกินสามสิบปีแล้ว  เวลานั้นพวกเขาเป็นนักรบระดับแปดมาได้ระยะหนึ่งแล้ว

พวกเขาเป็นนักรบระดับแปดที่ไม่เคยฝึกฝนการใช้คัมภีร์ลับอมตะเลย

ทันทีที่พวกเขาฝึก จึงเป็นธรรมดาที่พวกเขาจะพัฒนาก้าวหน้าได้อย่างน่าประหลาดใจ  ที่สำคัญคือพลังร่างกายของแต่ละคนเป็นสิ่งที่กำหนดได้ว่าจะทำให้พลังปราณภายในรวมกันได้มากเพียงไหน และพลังกายของพวกเขาทั้งห้าคน ก็ถึงระดับแปดชั้นสูงกันทั้งนั้น  และในวันนี้บาร์เกอร์ก้าวผ่านด่านสุดท้ายเป็นนักรบระดับเก้าได้

นักรบอมตะระดับเก้าในร่างมนุษย์  นักสู้ระดับเซียนชั้นต้นในร่างแปลงกาย

 “บรรลุจากระดับแปดชั้นสูงเป็นระดับเก้าไม่ใช่เรื่องยาก  แต่ก็ไม่ง่ายเช่นกัน  ข้าอาจต้องใช้เวลาอีกหลายปี” เกทส์น้องห้าเม้มปาก

เป็นเรื่องยากจะบอกได้เมื่อนักสู้บรรลุขึ้นไปอีกระดับหนึ่ง

ตัวอย่างเช่น ลินลี่ย์ในปัจจุบันก็เป็นนักสู้ระดับแปดชั้นสูงเช่นกัน  เขาอาจบรรลุในวันพรุ่งนี้หรืออาจต้องใช้เวลาสามหรือสี่ปีก็เป็นได้

บาร์เกอร์หันมาทางลินลี่ย์ทันที  เขาพูดกับลินลี่ย์อย่างตื่นเต้น  “ท่านลินลี่ย์ ลองใช้วิชาสัจจะลึกซึ้งแห่งธาตุดินโจมตีใส่ข้าดูซิ”

 “ท่านต้องการให้ข้าลองอย่างนั้นหรือ?”  ลินลี่ย์หัวเราะอย่างยอมจำนน

หนึ่งในเหตุผลที่ลินลี่ย์สามารถทำให้ห้าพี่น้องยกย่องให้เขาเป็นจ้าวและยอมรับสถานะผู้นำของพวกเขาเป็นเพราะลินลี่ย์โดดเด่นกว่าพวกเขาทั้งห้าในเรื่องพลังนักสู้  ในหลายปีที่ผ่านมานี้ห้าพี่น้องฝึกฝนตามคัมภีร์ลับอมตะและหลังจากแปลงร่างเป็นนักรบอมตะ  พวกเขาจะซ้อมมือกับลินลี่ย์สองสามครั้ง

นักรบอมตะมีพลังป้องกันตัวสูงส่งอย่างน่าประหลาด

แต่พลังโจมตีที่สั่นสะเทือนอย่างแปลกประหลาดของ ‘สัจจะลึกซึ้งแห่งธาตุดิน’ สามารถทะลวงผ่านเกราะและกล้ามเนื้อของนักรบอมตะได้เพียงเล็กน้อยก่อนจะเข้าไปทำอันตรายอวัยวะภายใน

และเวลานั้นลินลี่ย์ใช้เพียงคลื่นสามชั้นซึ่งเป็นระดับพลังที่อ่อนที่สุดกับพวกเขา  และลดระดับพลังลง  แต่ถึงอย่างนั้นห้าพี่น้องก็ยังได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย

 “สัจจะลึกซึ้งแห่งธาตุดินเป็นเคล็ดวิชาที่อันตราย  บาร์เกอร์ถ้าท่านต้องการลองจริงๆ  อย่างนั้นก็ต้องทำเหมือนในอดีต  ข้าจะเริ่มจากระดับพลังที่อ่อนที่สุด  จากนั้นจะค่อยๆ เพิ่มระดับทีละขั้นในแต่ละครั้ง  ข้าไม่กล้าโจมตีเต็มที่ตั้งแต่แรกเริ่ม” ลินลี่ย์พูดอย่างจริงใจ

สัจจะลึกซึ้งแห่งธาตุดิน – พลังคลื่นร้อยชั้น

พลังโจมตีเช่นนี้รุนแรงมากกว่าคลื่นสามชั้นหลายสิบเท่า  ตามการคำนวณของลินลี่ย์ มันไม่ใช่เรื่องที่ยากเกินไปสำหรับเขาในการใช้พลังโจมตีนี้สังหารนักสู้ระดับเซียนชั้นต้น

 “อย่าห่วงเลย ท่านลินลี่ย์ เราทำอย่างนี้ไปทีละขั้นในแต่ละครั้ง ข้าจะไม่ลองแสดงฝีมือมากเกินไป”  เสียงของบาร์เกอร์ดังขึ้น

 “เอาอย่างนั้นก็ได้”  ลินลี่ย์พยักหน้า  “ท่านเป็นนักสู้ระดับเซียนไปแล้ว  ข้าจะแปลงร่างมังกรด้วยเช่นกัน”  ลินลี่ย์เปลือยกายท่อนบน จากนั้นร่างจึงค่อยๆ มีเกล็ดมังกรสีดำปกคลุมพร้อมกับหนามแหลมก็งอกออกมาด้วยเช่นกัน

ในพริบตาลินลี่ย์ก็แปลงร่างเป็นนักรบเลือดมังกร

 “แต่ละครั้งที่ข้าเห็นแววตาท่านผู้นำของเขา  ข้าหวั่นใจเสียเหลือเกิน”  เกทส์น้องคนที่ห้ากล่าวเบาๆ  พี่น้องอีกสามคนพยักหน้า

ลินลี่ย์นัยน์ตาสีทองเข้มที่ได้รับเป็นคุณสมบัติตกทอดมาจากมังกรเกราะหนาม เย็นชาและไร้ความปราณี

 “บาร์เกอร์ ครั้งแรกข้าจะใช้สัจจะลึกซึ้งแห่งธาตุดินก่อน  ถ้าท่านทนได้ อย่างนั้นข้าจะเปลี่ยนมาใช้ดาบหนักอดาแมนเทียม”  ลินลี่ย์พูดเสียงต่ำ

แม้ว่าจะใช้หมัดแต่เขาก็ยังใส่พลังสัจจะลึกซึ้งแห่งธาตุดินไว้เต็มที่

เพียงแต่ในแง่พลังที่เกิดขึ้น  มันมีพลังราวครึ่งหนึ่งที่พลังดาบหนักอดาแมนเทียมสร้างขึ้นมาได้

 “เอาล่ะ มาเลย ไม่ต้องออมมือให้ข้ามากนักก็ได้”  บาร์เกอร์ก็ตื่นเต้นเช่นกัน  ตอนนี้ตาของเขามีสีฟ้าอมทอง

ลินลี่ย์ทะยานขึ้นจากพื้นพุ่งขึ้นไปจนเป็นรูปร่างเลือนรางพุ่งเข้าหาบาร์เกอร์ในอากาศ

 “คลื่นสิบชั้น”  ลินลี่ย์ปล่อยพลังมากขึ้น

ราวกับสายฟ้าฟาด หมัดขวาของเขาต่อยใส่อากาศกระทบใส่เกราะสีขาวที่คลุมอกของบาร์เกอร์  แต่บาร์เกอร์รู้สึกว่าไม่มีอะไรเลยขณะที่ดูเหมือนหมัดจะกระแทกใส่ร่างกายเขาอย่างรุนแรง

 “บึ้ม  บึ้ม  บึ้ม!”

พลังโจมตีที่แปลกประหลาดทะลวงผ่านเกราะและกล้ามเนื้อที่ทรงพลังของเขา  จากนั้นทะลวงผ่านปราณยุทธที่ล้อมรอบอวัยวะภายในของเขา  ในที่สุดก็รู้เหมือนถูกค้อนหวดใส่หัวใจและอวัยวะภายในของเขา

อวัยวะภายในของเขาสั่นสะเทือนทั้งหมมด

แต่จากนั้น ปราณยุทธอมตะในตัวบาร์เกอร์ก็คลุมอวัยวะภายในของเขามากยิ่งขึ้นทันที

 “ฮ่าฮ่า, ข้ายังสบายดี  เอาอีก”  ตาของบาร์เกอร์เป็นประกาย  หมัดของลินลี่ย์ใช้พลังคลื่นสิบชั้นก็ยังไม่สามารถทำร้ายเขาได้แม้แต่น้อย  เพียงสิ่งเดียวที่เขารู้สึกก็คือแรงสั่นสะเทือนจากอวัยวะภายในร่างกายของเขา

ลินลี่ย์พยักหน้า

ความจริงถ้านักรบอมตะระดับเซียนมีพลังป้องกันที่แข็งแกร่งอย่างเหลือเชื่อไม่สามารถรับพลังหมัดคลื่นสิบชั้นได้  อย่างนั้นนักรบอมตะก็คงไม่คู่ควรแก่การยกย่องให้เป็นสุดยอดนักรบที่มีพลังป้องกันที่ยิ่งใหญ่ได้

 “ดี ข้าจะค่อยๆ เพิ่มพลังโจมตีของข้า”  ลินลี่ย์ไม่เสียเวลาพูดอีกต่อไป เขาเริ่มโจมตีทันที

บาร์เกอร์รู้ดีว่าจุดอ่อนของนักรบอมตะอยู่ที่ความเร็วต่ำของพวกเขา  ความจริงแม้ว่าเขาจะมีพลังต่อสู้กับลินลี่ย์ แต่เนื่องจากลินลี่ย์มีความเร็วเหนือกว่า ลินลี่ย์จึงสามารถต่อยเขาได้ครั้งแล้วครั้งเล่า  ผลก็คงไม่แตกต่างจากสิ่งที่เขาทำในตอนนี้คือยืนเฉยๆ ปล่อยให้ลินลี่ย์โจมตีเขา

จำนวนแรงสั่นสะเทือนในการโจมตีแต่ละครั้งเริ่มเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ

จากคลื่นสิบชั้น เป็นยี่สิบชั้น  สามสิบชั้น...

 “พลังป้องกันของเขาแข็งแกร่งมากจริงๆ  เขายังสามารถทนต่อพลังคลื่นเก้าสิบชั้นได้”  นัยน์ตาของลินลี่ย์เป็นประกาย  เขาตวาดเสียงลั่นทันที  “บาร์เกอร์ เตรียมตัวรับหมัดเปล่าที่ทรงพลังที่สุดของข้า!”

บาร์เกอร์รอเขาอยู่ในกลางอากาศ

บาร์เกอร์ต้องทนรับอยู่อย่างนั้น  พลังคลื่นเก้าสิบชั้นก็ทำให้เขาบาดเจ็บบ้างแล้ว  แต่เนื่องจากพลังรักษาตนเองที่น่าประหลาดของปราณยุทธอมตะของเขา เขาจึงฟื้นตัวได้เร็วจากอาการบาดเจ็บเล็กน้อย

 “คลื่นร้อยชั้น!”

เหมือนกับพายุที่รุนแรง ลินลี่ย์ยิงพลังใส่อากาศ หมัดของเขาใกล้บาร์เกอร์เข้าไปทุกทีก่อนจะกระแทกใส่อกของเขาในที่สุด

 “บึ้ม  บึ้ม  บึ้ม  บึ้ม!”

บาร์เกอร์รู้สึกเหมือนกับว่าเขาถูกดาวตกขนาดมหึมากระแทกใส่ ขณะที่ทั้งร่างกายและอวัยวะภายในเริ่มสั่นสะท้านด้วยพลังที่เขาไม่เคยประสบมาก่อน  คลื่นสั่นสะเทือนเป็นร้อยเกิดขึ้นในพริบตา

บาร์เกอร์รู้สึกว่าอวัยวะภายในของเขาสั่นสะท้านและเขารู้สึกว่ามีเลือดอยู่ในปาก

เขาต้องการกลืน  แต่จากนั้นกระแสเลือดอีกสายหนึ่งถูกดันขึ้นมาที่ปากโดยอวัยวะภายในของเขา  เขาไม่อาจอดกลั้นอีกต่อไป และกระอักเลือดออกมาเต็มคำ

 “พี่ใหญ่!”  พี่น้องบาร์เกอร์ทั้งสี่วิ่งเข้าไปหาด้วยความประหลาดใจ

 “บาร์เกอร์”  ลินลี่ย์ตกใจเช่นกัน

 “ข้าปลอดภัย”  หลังจากกระอักโลหิตออกมาคำหนึ่ง บาร์เกอร์ก็รู้สึกดีมากขึ้น  “ข้าไม่ได้รับบาดเจ็บหนักอะไร  ปราณยุทธอมตะของข้าจะสามารถรักษาเยียวยาอาการบาดเจ็บเล็กน้อยนี้ได้ภายในสามวัน”

บาร์เกอร์มองดูลินลี่ย์ด้วยความชื่นชม  “ท่านลินลี่ย์  ว่ากันในเรื่องความรู้แจ้งและความเข้าใจ ท่านอยู่ในระดับสูงกว่าข้ามากมาย  แม้ว่าร่างของข้าจะทรงพลังมากกว่าท่านก็ตาม  ข้าก็ยังเอาชนะท่านไม่ได้”

ลินลี่ย์จากเมื่อสี่ปีที่แล้วก็ยังไม่ใช่คู่มือของบาร์เกอร์ในปัจจุบันนี้

แต่แน่นอนว่าในช่วงสี่ปีมานี้ลินลี่ย์เข้าใจสัจจะลึกซึ้งแห่งธาตุดินได้ลึกล้ำขึ้น  โดยเพิ่มจากคลื่นสามชั้นแต่เดิมเป็นระดับคลื่นร้อยชั้นในปัจจุบัน  เขามีพลังโจมตีเพิ่มขึ้นหลายสิบเท่า

 “ถ้าข้าใช้ดาบหนักอดาแมนเทียมพลังคลื่นร้อยชั้นจะทวีคูณ”  ลินลี่ย์รำพึงกับตนเอง  พลังของสัจจะลึกซึ้งแห่งธาตุดิน เมื่อใช้กับดาบหนักพลังจะเพิ่มขึ้นอีกมากมาย

 “ถ้าข้าใช้พลังทั้งหมดด้วยดาบหนักอดาแมนเทียมและท่าสังหารคลื่นร้อยชั้น  มีแนวโน้มว่าข้าอาจทำร้ายนักรบอมตะระดับเซียนชั้นต้นให้บาดเจ็บหนักหรือกระทั่งตายก็ได้”  ตอนนี้ลินลี่ย์มั่นใจมาก

ความสามารถในพลังป้องกันของนักรบอมตะเป็นตำนานโดยแท้

ถ้าแม้แต่นักรบอมตะระดับเซียนชั้นต้นไม่สามารถทนรับการโจมตีนี้ได้  แล้วนักสู้ระดับเซียนชั้นต้นธรรมดาจะทนได้อย่างนั้นหรือ?

 “นักสู้ระดับเซียนชั้นต้นที่เผชิญกับพลังโจมตีคลื่นร้อยชั้นก็คงมีแนวโน้มว่าจะต้องตาย”  ลินลี่ย์รู้สึกมั่นใจมาก

พลังดิบและระดับความเข้าใจต้องสนับสนุนกัน

เทียบกับสี่ปีที่แล้ว  พลังดิบของลินลี่ย์ไม่ได้เพิ่มขึ้นมากนัก  แต่ในเรื่องระดับความเข้าใจ  เขาก้าวหน้าไปหลายสิบเท่า และนักสู้ระดับเก้าชั้นสูงทั่วไปเมื่อเข้าถึงระดับเซียน โดยทั่วไปพลังจะเพิ่มขึ้นราวๆ สิบเท่า

 “บาร์เกอร์” ซาสเลอร์พูดพร้อมกับยิ้ม  “ว่ากันในเรื่องพลังล้วนๆ ร่างกายของพวกเจ้าห้าพี่น้องไม่มีใครอ่อนแอกว่าลินลี่ย์เลย  ร่างของเจ้า บาร์เกอร์ความจริงแข็งแกร่งมากกว่าลินลี่ย์  แต่ในเรื่องความรู้แจ้งและความเข้าใจของเจ้ายังด้อยกว่ามาก  ลินลี่ย์บอกพวกเจ้าไปแล้วว่าระดับความเข้าใจของเขาสามารถแบ่งได้เป็นสี่ระดับ  พลังโจมตีธรรมดาถือเป็นระดับหนึ่ง  กวัดแกว่งของหนักเสมือนของเบาถือเป็นระดับสอง  ‘กำหนด’ ถือเป็นระดับสาม และสัจจะลึกซึ้งแห่งธาตุดิน ถือเป็นระดับสี่  แต่พวกเจ้าทั้งห้าคนยังใช้พลังดิบเถื่อนพื้นฐานกันทั้งนั้น  ระดับความรู้แจ้งและความเข้าใจของพวกเจ้ายังต่ำเกินไป”

บาร์เกอร์คืนร่างกลับเป็นลักษณะปกติ

 “ในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา  ท่านลินลี่ย์ก็สอนเราไว้มากมาย  แต่พวกเราห้าพี่น้องความจริง...”  บาร์เกอร์หัวเราะอย่างเก้อเขิน

 “ท่านผู้เฒ่า ท่านคิดว่าเราเป็นอัจฉริยะหรือ?  ท่านลินลี่ย์อายุยี่สิบห้าปีเอง แต่ความรู้แจ้งและความเข้าใจกลับเท่าระดับเซียนชั้นสูง”  น้องห้าเกทส์ ไม่กล้าล่วงเกินหรือแสดงความไม่เคารพแต่อย่างใด

ซาสเลอร์ชำเลืองเกทส์อย่างไม่พอใจ

 “พวกท่านมีพลังภายนอกและใช้อาวุธหนักกันทุกคน  ท่านน่าจะเข้าใจระดับใช้ของหนักเสมือนเป็นของเบาได้  แต่ไม่ต้องใจร้อนมากเกินไป  ตราบใดที่ท่านตั้งใจฝึกฝนให้ดี  สักวันหนึ่งท่านอาจจะเข้าใจก็ได้”  ลินลี่ย์พูดให้กำลังใจ

ความจริงลินลี่ย์มีข้อได้เปรียบที่ไม่ธรรมดาอยู่แล้ว

พลังธาตุสัมพันธ์ของเขาอยู่ในระดับพิเศษ  ในฐานะจอมเวท เขาสามารถปรับตัวให้เข้ากับธรรมชาติได้ง่าย  เมื่อคู่กับสัมพันธ์ธาตุที่มีมาแต่แรกของเขาเข้ากับการใช้ดาบ จึงเป็นธรรมดาสำหรับเขาที่สามารถเข้าใจในระดับลึกได้เร็ว

 “ขอรับ ท่านลินลี่ย์”  ห้าพี่น้องพยักหน้า

ห้าพี่น้องรู้กันทุกคนว่าตอนนี้ลินลี่ย์ยังคงเป็นนักสู้ระดับแปดชั้นสูง  ในไม่ช้าเมื่อเขาบรรลุระดับต่อไปลินลี่ย์จะกลายเป็นนักสู้ระดับเซียนชั้นต้นในร่างมังกรแปลง  เพราะเขามีระดับความเข้าใจที่สูงอยู่แล้ว  พอถึงเวลานั้นความแตกต่างระหว่างลินลี่ย์และพวกเขาก็จะมากยิ่งขึ้น

 “เราจะไม่ยอมให้ตัวเราเองเป็นภาระสำหรับเขา”  ห้าพี่น้องมีความภูมิใจ ทุกคนตัดสินใจฝึกให้หนักขึ้นนับแต่นั้น

ในพริบตาเดียวผ่านไปอีกหนึ่งปี

ลมฤดูใบไม้ร่วงส่งเสียงหวีดหวิวเหมือนดั่งเคย

เมื่อมองดูพี่น้องบาร์เกอร์ที่ง่วนกับการฝึกฝนของพวกเขา ลินลี่ย์อดยิ้มไม่ได้  พี่น้องทั้งห้าคนมีร่างกายที่แข็งแกร่งมากกว่าลินลี่ย์และลินลี่ย์ใช้ค่าใช้จ่ายขอให้หอการค้าดอว์สันสร้างอาวุธให้พวกเขา

ขวานยักษ์ด้ามยาวห้าเล่ม

ขวานยักษ์ด้ามยาวเหล่านั้นยาวอย่างน้อยสองเมตรและหนาอย่างน่าประหลาด  นอกจากนี้หัวขวานก็มีขนาดใหญ่เช่นกัน  ตัวขวานยักษ์เองสร้างจากวัสดุที่ดีที่สุด  ขวานยักษ์ด้ามยาวแต่ละเล่มมีน้ำหนักมากถึง 5300 ปอนด์

 “เกทส์น้องคนที่ห้ามีพรสวรรค์ความเข้าใจสูงจริงๆ เขาเป็นคนแรกที่เข้าถึงระดับกวัดแกว่งของหนักเสมือนของเบาได้  อีกสี่คนยังต้องทำความเข้าใจ

แม้ว่าเวลาจะผ่านไปเกินกว่าปี นอกจากบาร์เกอร์แล้วน้องๆ คนที่เหลือยังเป็นนักสู้ระดับแปดชั้นสูงและยังไม่บรรลุระดับสูงขึ้นไปกว่านั้น  ที่น่าแปลกใจคนเดียวก็คือเกทส์สามารถเข้าใจระดับ กวัดแกว่งของหนักเสมือนของเบาได้”

ซาสเลอร์ก็ใช้ช่วงเวลาหนึ่งปีนี้ฝึกหนักเช่นกัน  ชายชราอายุเกิน 800 ปีรู้สึกอายเนื่องจากความก้าวหน้ารวดเร็วของพลังลินลี่ย์และพี่น้องบาร์เกอร์ ทำให้เขาต้องพยายามอย่างหนักเช่นกัน

เมื่อเห็นใบไม้แห้งร่วงจากต้นไม้  ทันใดนั้นลินลี่ย์รู้สึกสงบมาก

 “ห้าปี เป็นเวลาห้าปีแล้ว ข้าควรจะไปทำตามข้อตกลงห้าปีก่อนเช่นกัน”  ลินลี่ย์มองไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือที่ตั้งเมืองเซียร์