ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 581 มือกระบี่ คลื่นกระบี่ล่องหนและหนุ่มสวย

ตอนที่  581  มือกระบี่ คลื่นกระบี่ล่องหนและหนุ่มสวย

ไม่ว่าจะเป็นความบ้าระห่ำของหลิงซิ่ว หรือไม่ว่าจะเป็นการร่ายรำที่หยั่งคาดไม่ถึงของอาเฮ่อก็ยังไม่ทำให้ซุนเจี๋ยตกใจมากเท่ากับเห็นจิ่งหาวคนเดียว

จิ่งหาวดูธรรมดาที่สุด แต่ขณะนั้นเองจิ่งหาวกลับดึงดูดความสนใจของทุกคนโดยไม่รู้ตัว เสื้อผ้าของเขาก็เรียบง่าย เขาลอยตัวอยู่เงียบๆ ในอากาศ กระบี่ดำกวัดแกว่งในท่วงท่าง่ายๆ ทุกความเคลื่อนไหวปกติธรรมดามากไม่มีรังสีฆ่าฟันเลยแต่น้อย

อย่างไรก็ตามสีหน้าของซุนเจี๋ยเปลี่ยนไป

มือกระบี่คนหนึ่ง!

เขาคือมือกระบี่ที่แท้จริง!

มือกระบี่เป็นอาชีพโบราณ เก่าแก่จนไม่ได้มีการสืบต่อทำตามคนรุ่นก่อน  พวกเขาไม่สนใจเรื่องชัยชนะ และสนใจแต่เพียงกระบี่ในมือของพวกเขา  ความเข้าใจที่พวกเขามีต่อกระบี่หรือสภาวะที่พวกเขาได้รับในกระบี่ของพวกเขา  พวกเขากินลมดื่มน้ำค้างเดียวดายมาตลอดชีวิต ไล่ตามจิตนาการที่สมบูรณ์แบบและสูญหายไปในห้วงเวลา

นี่คือกองทัพรุ่นก่อน รุ่นที่กองทัพมีอำนาจปกครอง

จะมีขีดจำกัดเสมอในเรื่องความแข็งแรงของแต่ละบุคคลและเฉพาะกลุ่มคนมีปัญญาเท่านั้นจึงจะเปลี่ยนแปลงโลกได้  พวกเขาเข้าไม่ได้กับคนรุ่นปัจจุบัน หลีกหนีกลิ่นที่ผิดธรรมชาติ และดิ้นรนเพื่อยึดมั่นในอดีตที่ผ่านมาไม่ยินยอมจะปล่อยให้มันหลุดมือไป

อย่างไรก็ตามซุนเจี๋ยเคยพบมือกระบี่ที่แท้จริงมาก่อน  และเข้าใจว่าพวกเขาอันตรายเพียงไหน  บางทีใช้คน 200 คนก็สามารถฆ่าพวกเขาได้ง่าย  แต่ถ้าเขาไม่ทำการเตรียมการป้องกัน  อย่างนั้นมือกระบี่ก็เหมือนเหล็กสว่านที่แข็งแกร่งเจาะแนวต้านรับของเจ้าได้ และปลายกระบี่จะจ่อมาถึงคอหอยท่านได้

และบุรุษที่อยู่ต่อหน้าเขากำลังปลดปล่อยพลังของมือกระบี่

ขณะนั้นเขาชักกระบี่ออกจากฝัก

เป็นความงดงามมิอาจกล่าวออกมาได้ เห็นได้ชัดแต่ไม่เจิดจ้า แต่ในสายตาของซุนเจี๋ย แสงกระบี่ตรงสายเดียวผ่าลงเพียงครั้งเดียว พวกเขาแยกออกเป็นสอง

ทั่วทั้งกองทหารถูกกระบี่ตัดเป็นสองส่วน

ความเงียบจนหูอื้อ

หลังจากนั้นสองวินาที บาดแผลถูกฟันที่ละเอียดอ่อนปรากฏระหว่างคิ้วของทหารสิบคนในกลางกองร้อยซึ่งค่อยๆ ลามขยายไปตามความยาวร่างของพวกเขา

ทหารสิบคนสูญเสียการควบคุมร่างกายร่วงลงจากท้องฟ้า

กระบี่ดื่มเลือดเซียนในมือของเขาดูเป็นสีแดงเข้มงดงาม เหมือนกับเหล็กแดงร้อนที่ทำให้ฝ่ามือของจิ่งหาวถูกเผาไหมได้  แต่จิ่งหาวยังคงเฉยเมยเหมือนกับว่าไม่รู้สึกอะไร

ไม่ว่าเจ้าจะโหดร้ายหรือไร้ความปราณียังไง  เจ้าก็ยังเป็นกระบี่ในมือของข้า

ข้าศรัทธาต่อกระบี่  ใจของข้ามุ่งมั่นต่อความบริสุทธิ์บนตัวกระบี่  แต่ข้าจะไม่ยอมสูญเสียกระบี่ไป

สิ่งที่ข้าแสวงหาไม่ใช่ความแข็งแกร่ง แต่เป็นกระบี่ในใจข้า

จิ่งหาวดูเหมือนไม่สนใจอะไร และอีกครั้งที่เขาเงื้อกระบี่ดื่มเลือดเซียนในมือของเขา

เมื่อทหารตายไปสิบคน นายกองตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก  และเมื่อจิ่งหาวที่อยู่เหนือพวกเขาแสดงเจตจำนงที่เย็นชาอำมหิตอีกครั้ง  เขาตวาดทันที “แนวคุ้มกันนางแอ่น!”

คนที่เหลืออีก 40 คน เปล่งแสงผสานกันเป็นหนึ่งปลดปล่อยแสงเกินร้อยสายเป็นรูปนางแอ่นและผสานเป็นร่างเดียวกัน  นางแอ่นแสงสองสามร้อยตัวบินออกมาจากกลุ่มทหารบินวนกองร้อยและป้องกันไม่ให้แม้แต่ลมผ่านเข้าไป

ซุนเจี๋ยที่สีหน้าซีดก็ผ่อนคลายได้ในที่สุด  ปฏิกิริยาของหัวหน้าหมวดกองร้อยไม่ชักช้าซึ่งหมายความว่าสภาพจิตใจไม่สับสน  แนวป้องกันนางแอ่นเป็นกลยุทธป้องกันพิเศษของพวกเขา และเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาอยู่ในสถานการณ์เสียเปรียบก็ยังช่วยให้มีโอกาสพักหายใจได้มากขึ้น  เมื่อดูให้ชัด เมื่อมองดูอย่างใกล้ชิด ทุกคนก็จะรู้ได้ว่าร่างนางแอ่นแสงแต่ละตัวจะมีโล่แสงใส

นางแอ่นแสงนับร้อยบินอยู่รอบๆ สร้างม่านพลังป้องกันแน่นหนา แนวป้องกันนางแอ่นแตกต่างจากม่านพลังธรรมดา ม่านพลังธรรมดาจะมีความมั่นคง  แต่นางแอ่นแสงเหล่านี้ยังคงมีชีวิตอยู่และมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาและมีความสามารถในการป้องกันได้โดยอัตโนมัติ พวกมันจะเลือกรวมตัวกันในพื้นที่อันตรายที่สุดเพื่อป้องกันขัดขวางพลังโจมตีที่จะมาถึง

การใช้งานที่ชาญฉลาดและเต็มไปด้วยความยืดหยุ่นเป็นจุดที่แข็งแกร่งที่สุดของแนวป้องกันนางแอ่น

แต่น่าเสียดาย ที่มันช้าไปหนึ่งก้าว

แนวป้องกันนางแอ่นของกองร้อยเต็มที่ยากจะทำลายผ่านไปได้  แต่ตอนนี้พวกเขาคนหายไป 10 คน มีผลให้ศักยภาพของแนวป้องกันนางแอ่นลดลงไปอย่างน้อย 25%

ซุนเจี๋ยคำนวณในใจอย่างรวดเร็ว  แต่เขาไม่มีความกังวลมากนัก  แม้ว่าพลังของแนวป้องกันนางแอ่นจะเหลือเพียง 75%  ก็ไม่ใช่สิ่งที่คนเพียงคนเดียวจะบดขยี้ให้สลายไปโดยอาศัยพลังของเขาเองได้

แสงกระบี่ตรงปรากฏในท้องฟ้าอีกครั้ง  ไม่มีการกระพริบเลยแม้แต่น้อย และยังคงอยู่ในท้องฟ้าเหมือนกับรอยแก้วแตก

มือกระบี่ทุกคนมีวิถีที่แปลก

กฎธรรมชาติขั้นตอนของกระบี่  แม้ว่ากระบี่ของเขาจะถือได้ว่าไม่แข็งแกร่งนัก  แต่ก็ยังมีกฎธรรมชาติของกระบี่แฝงอยู่ตามที่มือกระบี่คาดไว้

ซุนเจี๋ยลอบชื่นชมในใจ ความจริงเขามองไปข้างหน้าเล็กน้อยหวังจะเห็นผลว่ากระบี่ฟันเข้าไปในแนวป้องกันนางแอ่นได้  ตอนแรกเขาคิดว่าปฏิบัติการในทวีปซางโจวคงจะน่าเบื่อมาก แต่คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนแข็งแกร่งอยู่สองสามคน

เขาไตร่ตรองถึงพื้นหลังของบุคคลพวกนี้แล้ว  และถ้าเขาสามารถซื้อตัวพวกเขาเอาไปไว้ในค่ายแนวหน้าของเขาได้ แม้ว่าซุนเจี๋ยจะพูดสนับสนุนให้ควบคุมตัวทั้งหมด แต่ว่านั่นไม่ได้หมายความว่าเขาจะมองข้ามในการใช้แนวหน้า ไม่ว่าจะเป็นการแยกส่วนหรือพัวพันกับการรบที่วุ่นวายสับสนเหมือนสุนัข หรือความถี่ในการพลางตัวลอบโจมตี มันคือสิ่งที่ผู้ลี้ภัยบางส่วนทำกันได้ดี

ตัวอย่างเช่นมือกระบี่เปรียบเหมือนหัวลูกศร  บวกกับสองคนในหน่วยข้างตัวเขาจะมีความสามารถในการทำลายมาก

อย่างไรก็ตาม  มาดูกันซิว่าจะเกิดอะไรขึ้นก่อน...

เดี๋ยวก่อน... อะไรนั่น!

ตาของซุนเจี๋ยเบิกกว้าง  สีหน้าของเขาราวกับว่าเจอผีหลอก

นางแอ่นแสงที่ยังทำงานอยู่ไม่สามารถรู้สึกได้ถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามา  กระบี่แสงฟันลงมาจากท้องฟ้าตรงเหมือนไม้บรรทัดตัดผ่านแนวป้องกันนางแอ่นเหมือนกับว่ากำลังหั่นเต้าหู้  กลุ่มนางแอ่นแสงถูกตัดเป็นสองส่วน ทหารเจ็ดคนหลบไม่ทันเวลา ได้แต่เบิกตาค้างขณะที่รังสีกระบี่กวาดผ่านร่างของพวกเขา

เลือดฉีดพุ่งกระจาย

ก่อนที่ความตกใจบนใบหน้าของเขาจะจางหายไป  พวกเขาก็สูญเสียพลังควบคุมร่างกายของพวกเขา

ปัง!

เพลิงพลังงานระเบิดคลุมไปทั่วกองร้อย

คิดไม่ถึงเลยว่าแนวป้องกันนางแอ่นจะไม่สามารถป้องกันกระบี่ได้ มีเพลิงลุกไหม้และระเบิดเสียงดังทุกที่ทำให้ทหารสับสน แต่ก็ต้องรีบเลิกแตกตื่น

ในสถานการณ์เช่นนั้น พวกเขาสามารถรักษารูปกระบวนกลุ่มส่วนใหญ่ไว้ได้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาฝึกฝนมาเป็นอย่างดี

แต่ไม่ใช่ครั้งแรกที่อาเฮ่อและจิ่งหาวเห็นเรื่องอย่างนี้  เนื่องจากพวกเขาได้เผชิญกับกองทัพของดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์มาแล้ว ขณะที่ซ้อมมือกับสือเซินและกลุ่ม  พวกเขาสามรถเข้าใจเรื่องกองทหารอยู่สองสามจุด  และที่สำคัญก็คือรูปขบวนของพวกเขา

สือเซินบอกพวกเขาว่า สำหรับทหารกองทัพใดๆ ก็ตาม รูปขบวนเป็นพื้นฐานที่สำคัญที่สุดในการใช้กลยุทธ์ทั้งหมด  พวกเขาจะไม่สามารถเดินหน้าเพื่อผสานพลังงานได้

โอกาส!

ทหารที่เพิ่งออกมาจากกลุ่มเปลวไฟ แค่เพียงเห็นภาพร่างเลือนลางร้ายกาจผ่านเข้ามาในสายตา

อาเฮ่อปรากฎตัวทันที ทำให้พวกทหารตื่นเต้นและได้แต่ป้องกันตัวตามสัญชาตญาณ

ทหารที่อยู่ด้านหน้าสุดแสดงท่าทีเฉื่อยชาอย่างน่าประหลาด เขาชะงักค้างอยู่กับที่และช่วงที่เขาพยายามดิ้นให้หลุดเป็นอิสระจากสภาพนั้น  เขารู้สึกว่าคอของเขาเจ็บปวดเมื่อโลหิตฉีดพุ่งผ่านเขาไป  นัยน์ตาเขาเบิกตากว้างด้วยความกลัว เลือดฉีดพุ่งเหมือนลูกธนูกลายเป็นละอองเลือดทันที

ร่างดำที่ร้ายกาจนั้นหายไปแล้ว

ร่างของเขาร่วงลงมาอย่างรวดเร็ว สติของเขาเริ่มขาดหาย ทำไมข้ามองไม่เห็นกระบี่นั้น

ปุ ปุ ปุ

ในพริบตาเดียว ก็มีคนร่วงลงมาอีกสองสามคน  ไม่มีข้อยกเว้นขณะที่พวกเขาถูกโจมตีในลักษณะเดียวกัน

นายทหารและทหารซึ่งเห็นทุกอย่างกับตาตนเองถึงกับหน้าซีดขาว ทหารที่ตายทุกคนถูกแทงคอด้วยด้วยกระบี่ไร้ลักษณ์ และพวกเขาก็ระเบิดทันที

ซุนเจี๋ยไม่อาจทนได้อีกต่อไปและตะโกนออกมาด้วยความประหลาดใจ  “คลื่นกระบี่ไร้สภาพ!”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ สีหน้าของซุนเจิ้งซีดขาวทันที

ซุนเจี๋ยจ้องร่างดำในท้องฟ้า ใช้แล้ว นั่นคือคลื่นกระบี่ไร้สภาพ! ทุกครั้งที่ร่างสีดำเปลี่ยนตำแหน่ง คลื่นพลังไร้สภาพ ไร้ลักษณ์จะปะทุออกมา

กองร้อยทั้งหมดดูเหมือนจะติดอยู่ในระลอกคลื่นพลังไร้ลักษณ์ ระบำกระบี่ที่สง่างามและแผ่วพลิ้วมีเจตนาฆ่าแฝงอยู่ด้วย  ดูเหมือนกับว่าเป็นเพียงคลื่นที่บ่อนทำลายสมาธิของผู้คน  พลังคลื่นที่ซ้อนกันอย่างเงียบๆ เหมือนกับคลื่นน้ำที่เป็นระลอกไล่กันและผสานเข้าด้วยกันเป็นคลื่นกระบี่ไร้สภาพ

พลังคลื่นกระบี่แต่ละระลอกไม่แข็งแกร่งมาก  และคงอยู่เพียงไม่กี่วินาที หลังจากนั้นก็จะสลายไปในระลอกคลื่นที่ไร้สภาพ

แค่ไม่กี่วินาทีก็พอแล้ว

หัวใจของซุนเจี๋ยเย็นเฉียบ

ตัวระลอกคลื่นพลังเองก็มีผลทำลายสภาพจิตใจของผู้คนและเมื่อคลื่นกระบี่ไร้สภาพสร้างออกมา ความสามารถของมันไม่สามารถต่อต้านได้

กระบวนท่าดาบที่แผ่วพลิ้วว่องไวไม่ใช่เป็นภาพที่น่าชื่นชมต่อไป มันมีแต่จะทำให้ผู้คนเต็มไปด้วยความกลัวและหวาดระแวง เป็นความกลัวในหัวใจอย่างแท้จริง

เขาคือมัจจุราชชุดดำที่พอเริ่มต้นร่ายรำทันที และทุกท่วงท่าของเขาล้วนคร่าชีวิตได้ทั้งนั้น  ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อใดจะถึงคราวของพวกเขา  ไม่มีใครรู้ว่าคลื่นกระบี่จะปรากฏหรือจู่โจมจากที่ไหน และเมื่อพวกเขาตระหนักรู้ พวกเขาก็ตายไปแล้ว

ไม่มีอะไรทำให้ผู้คนกลัวไปกว่าประสบการณ์เฉียดตาย

กระบี่แสงทั้งสองสายของจิ่งหาวที่เต็มไปด้วยกฎธรรมชาติของขั้นตอนกระบี่ ไม่ได้ทำให้กองร้อยแตกกลุ่ม และการระเบิดฉับพลันก็ยังไม่ได้ทำให้พวกเขาแตกกลุ่มเช่นกัน

แต่การสังหารเงียบของอาเฮ่อทำให้กองร้อยผู้กล้าหาญพังทลาย

ในพริบตาเดียว พวกเขาเหลือน้อยกว่า 20 คน นายกองกำลังถอดใจไม่สนใจอะไรอย่างอื่น  เขาตะโกนลั่น  “ถอย! ถอยกลับไปรวมกับทัพใหญ่!”

เขารู้ว่าแม้เขารอดชีวิตกลับไป  เขาจะถูกเจ้านายลงโทษ  แต่ในช่วงเวลาสั้นๆ นั้น กองร้อยทั้งสองเหลือคนเพียงเล็กน้อย  หัวใจของเขาเจ็บปวด ไม่ว่าเขาจะถูกลงโทษหรือไม่ เขาไม่สนใจอีกต่อไป

ราวกับว่าพวกเขาได้รับนิรโทษกรรม ทุกคนหลบหนีออกไปอย่างตื่นเต้น

อาเฮ่อและจิ่งหาวตระหนักพร้อมกันว่านั่นคือโอกาสที่ดีที่สุดของพวกเขา  และทั้งสองคนเคลื่อนไหวพร้อมกัน

กระบี่ดื่มเลือดเซียนสั่นสะท้านอยู่ในมือของจิ่งหาว ขณะที่รังสีกระบี่เจ็ดสายฉายออกมาจากกระบี่ เหมือนกับลำแสงที่ยิงออก แสงทะลวงเข้าศีรษะของทหารเจ็ดคน

เท้าของอาเฮ่อดูเหมือนก้าวไม่เป็นจังหวะ ขณะก้าวไปบนลำแสงทั้งเจ็ดอย่างต่อเนื่อง กระบี่ของเขาเหมือนกับมังกรแหวกว่ายผ่านไป เกิดความสว่างแพรวพราวในท้องฟ้า ชี่ ชี่ ชี่ ทหารหกคนถูกเชือดลำคอพร้อมกันทันที

และในอีกพริบตา พวกเขาเหลือทหารอยู่เพียงสี่คนรวมทั้งนายกองด้วย

ประหารหมู่!

เป็นการประหารหมู่เกือบหมด ประหารหมู่อยู่ข้างเดียว ตั้งแต่เริ่มจนจบ กองร้อยนี้ไม่ได้คุกคามล่วงเกินอะไร พวกเขาตกเป็นรองตั้งแต่แรกเริ่มจนจบ

วิธีการโจมตีของคู่ต่อสู้มีมานับไม่ถ้วนและต่อเนื่องไม่สามารถต่อต้านได้

ในช่วงเวลาสั้นๆ กองทหารฝีมือดีทั้งหมดเหลือสมาชิกอยู่เพียงสี่คน พวกเขาถูกทำลายราบคาบ  แสดงให้เห็นถึงพลังที่ห่างไกล

 “แข็งแกร่งทรงพลังมาก!”  ถังเทียนจ้องมองดูอย่างตกตะลึง  ผลงานของจิ่งหาวและอาเฮ่อทำให้เขาปลาบปลื้มมาก

อย่างนั้น ทุกคนก็กำลังก้าวหน้า!

เช่นนั้นทุกคนก็ไม่ยอมแพ้!

ยอดเยี่ยมจริงๆ!

ถังเทียนสามารถรู้สึกได้ถึงอาการเลือดลมพลุกพล่าน  ความตั้งใจสู้ของเขาเพิ่มขึ้นเพราะตกตะลึงกับผลงานของพวกเขา  เขาลืมไปนานแล้วว่าเขาควรจะรีบเร่งไปให้ถึงเมืองเป่ากวงเร็วขึ้น  เขามีแค่เรื่องเดียวอยู่ในใจก็คือสู้  และสู้อย่างดุเดือด

เขาจ้องมองศัตรู  ในเวลาอันรวดเร็ว เขาก็กำหนดบุคคลที่เด่นชัดในกลุ่มได้

นั่นไง เจ้านั่นแน่

ตาของถังเทียนฉายประกาย  เจ้าผู้นี้คือหัวหน้า

เข้าใช้สองมือป้องปาก สูดลมหายใจเต็มปอดและตะโกนสุดเสียง

 “เฮ้ย, เจ้าตุ๊ดตู่ชุดขาว มาสู้กันเลย!”

ทั้งสถานที่ตกอยู่ในความเงียบทันที และอากาศราวกับถูกแช่แข็ง