เล่มที่
11 สุสานเทพเจ้า – ตอนที่ 32 หลั่งเลือดใต้ดิน
ทุกคนรู้ว่าปีศาจดาบอเวจีนั้นมีพลังมากมายเพียงไหน ถ้ามีแค่เพียงหนึ่งหรือสองตัว
พวกเขาไม่จำเป็นต้องกลัว
แต่ถ้าหนึ่งหรือสองร้อยตัวโจมตีและสู้กับกลุ่มของลินลี่ย์โดยตรง
มีแนวโน้มว่ากลุ่มของลินลี่ย์มากกว่าครึ่งอาจตายได้
แต่ตอนนี้ปีศาจดาบอเวจีมีอยู่เป็นฝูงแน่นหนารวมกันเป็นกลุ่มหลายหมื่น
ไม่มีทางเลือกอื่น!
หนี!
“ใช้แผนสอง เข้าไปในอุโมงค์” เสียงของลินลี่ย์ดังขึ้นในใจทุกคน
“ควั่บ..”
หางยาวของจ้าวแมงป่องเกล็ดดำหมุนปั่นทันที
จากนั้นเจาะทะลวงเข้าไปในข้างของภูเขาโลหะได้อย่างง่ายดาย ด้วยความเร็วที่น่าทึ่งจ้าวแมงป่องเกล็ดดำเจาะทำอุโมงค์ผ่านภูเขา เดลี่ โรซารี่และยอดฝีมืออื่นๆ
พากันเข้าไปในอุโมงค์ทันที
ลินลี่ย์
เฟน ราชสีห์ทองหกตาสามพี่น้อง บีบีและโอลิเวอร์คอยคุ้มกันหลัง
ปีศาจดาบอเวจีทุกตัวตนมีความเร็วราวกับสายฟ้า
พวกมันลงมาราวกับฝูงตั๊กแตน
“ฆ่าพวกมัน”
ลินลี่ย์กวัดแกว่งดาบหนักอดาแมนเทียมด้วยมือข้างหนึ่งและกระบี่เลือดม่วงด้วยมืออีกข้างหนึ่ง
ตอนนี้ปีศาจดาบอเวจีนับไม่ถ้วนบุกเข้าโจมตีพวกเขาทุกคน
ทั้งลินลี่ย์ เฟน ราชสีห์ทองหกตา บีบี
และโอลิเวอร์ตกอยู่ภายใต้การโจมตีที่น่ากลัว
โอลิเวอร์เป็นคนแรกในกลุ่มที่ถูกพลังโจมตีจนถอยหลัง
โอลิเวอร์ควงกระบี่น้ำแข็งลึกลับที่คลุมไปด้วยรัศมีดำครึ่งหนึ่ง
ขาวครึ่งหนึ่งเรืองรองขึ้นพร้อมกัน
กระบี่น้ำแข็งลึกลับปะทะเข้ากับดาบของปีศาจดาบอเวจี และขณะที่มันทำเช่นนั้น
ร่างของโอลิเวอร์สั่น
จากนั้นประกายแสงเย็นวูบผ่านในดวงตาของเขา
ขณะที่กระบี่น้ำแข็งลึกลับพลันโจมตีเหมือนงูอีกครั้ง
“ฉัวะ...”
กระบี่น้ำแข็งลึกลับคลุมไปด้วยรัศมีดำขาวและตัดศีรษะของปีศาจดาบอเวจีได้
แต่หลังจากนั้นในทันที
ปีศาจดาบอเวจีอีกสามตนฟันใส่โอลิเวอร์โดยตรง
โอลิเวอร์สีหน้าเปลี่ยน และเขารีบถอยด้วยความเร็วสูง แต่ในเรื่องความเร็ว
ปีศาจดาบอเวจีเหล่านี้เทียบเท่าเฟนกับบีบี
โอลิเวอร์ได้แต่เพียงอาศัยกระบี่น้ำแข็งลึกลับป้องกันดาบแต่ละเล่ม
“ปัง!” คราวนี้ดาบสองเล่มปะทะกับม่านพลังยุทธของเขา
ม่านปราณยุทธของโอลิเวอร์ถูกกระแทกฉีกขาดโดยตรง
โอลิเวอร์อดทนต่อความเจ็บปวดอาศัยพลังตอบโต้จากพลังโจมตีชักนำพลังเข้าไปในอุโมงค์ที่แมงป่องเกล็ดดำสร้างไว้ แต่แม้จะทำอย่างนั้น
เอวของเขาก็ยังถูกฟันใส่เกือบครึ่ง
ถ้าเขาช้ากว่านี้เล็กน้อย
ตัวของเขาคงขาดสองท่อน
“ปัง!”
หลังจากนั้นทันที เฟนที่อยู่ถัดไปถูกบังคับให้หนีเข้าไปในอุโมงค์จากการโจมตีของปีศาจดาบอเวจีกลุ่มใหญ่
เฟนปลิวกระเด็นถอยหลังจากการร่วมกำลังโจมตีของปีศาจดาบอเวจีสี่ตน และร่างของเขาถูกฟันขาดสามส่วน
แต่ศีรษะของเฟนยังบินด้วยความเร็วสูงเข้าไปในอุโมงค์และหนีไป
ขณะเดียวกัน
ร่างของเฟนเริ่มสร้างตัวเองด้วยความเร็วที่น่าทึ่ง
“ลินลี่ย์!
ระวังไว้ ถ้าเจ้ารับมือไม่ไหวก็ให้หนี!” เฟนพูดทางใจขณะที่เขากำลังหนี
ลินลี่ย์รู้สึกได้แล้วว่าปีศาจดาบอเวจีพวกนี้มีพลังน่ากลัวเพียงไหน แต่ในทางกลับกัน หลังจากฆ่าปีศาจดาบอเวจีไปสี่ตัวในแถวหนึ่ง
พลังชีพจรป้องกันและเกราะผู้พิทักษ์ดินศักดิ์สิทธิ์ก็ถูกทำลายโดยพลังฟันที่บ้าคลั่งของปีศาจดาบอเวจี
เกล็ดมังกรของเขาแตกกระจาย
และเลือดฉีดพุ่ง
มุกชีวิตในร่างของเขาเริ่มทำงาน “ครืนนน..”
เกล็ดมังกรซ่อมแซมตัวทันที
และชีพจรคุ้มกันในร่างลินลี่ย์ก่อตัวอีกครั้งหนึ่ง
“ชรีคคคค!”
บีบีแปลงร่างโดยใช้ร่างเงาร่างมายาแตกต่างกันถึงแปดร่างโจมตีใส่ฝ่ายตรงข้ามอย่างดุดัน
มีปีศาจดาบอเวจีอย่างน้อยสิบตนที่ตายในกรงเล็บของเขา แต่ปีศาจดาบอเวจีมีความฉลาดมากเช่นกัน ทันใดนั้นพวกมันหลายสิบตนโจมตีใส่ร่างทั้งแปดอย่างต่อเนื่อง
โดยร่างแต่ละร่างต่างเจ็บตัวจากการรุมโจมใส่ของปีศาจดาบอเวจีร่างละสามสี่ตน
ร่างของบีบีปลิวถอยหลังทันที
ขณะที่ร่างของเขามีรอยเปื้อนเลือดอยู่บนขนของเขา
“ปัง!” ปีศาจดาบอเวจีกลุ่มหนึ่งกระโจนใส่บีบี
“บีบี, ถอย!” ลินลี่ย์ตะโกนลั่น
“ควั่บ” บีบีไม่เสียเวลาต่อไป และหนีเข้าไปในอุโมงค์ ขณะที่เขาหนีเข้าไปภายในร่างของเขาเต็มไปด้วยเลือดจากการสับฟัน เมื่อเห็นภาพนี้ลินลี่ย์รู้สึกเจ็บปวดใจ ที่สำคัญบีบีไม่มีมุกชีวิต!
ร่างของราชสีห์ทองหกตามีเกราะรบสีดำคลุมไว้
ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถต้านทานได้นานกว่าบีบี
“ลินลี่ย์
เราเองก็ไม่ไหวแล้ว รีบถอยเถอะ”
ราชสีห์ทองหกตาถูกปีศาจดาบอเวจีกลุ่มใหญ่ไล่ต้อนฟันบังคับให้ถอยหลัง และพวกเขาบินเข้าไปในอุโมงค์
ตลอดทั้งร่างพวกเขาเต็มไปด้วยเลือด
พอสมาชิกแต่ละคนถอยกลับเข้าไปในอุโมงค์พลังป้องกันก็หดตัวลงตามไปด้วย
เมื่อราชสีห์ทองหกตาหายไปแล้ว ลินลี่ย์ถอยเข้าไปในอุโมงค์ทางเข้าเช่นกัน
“ฆ่ามัน!”
ปีศาจดาบอเวจีนับไม่ถ้วนคำรามลั่นชูดาบแหลมคนและฟันใส่ลินลี่ย์
“แย่แล้ว”
ขณะเดียวกัน มีปีศาจดาบอเวจีมากกว่าสิบฟันใส่ลินลี่ย์เข้ามาจากทุกทิศทาง
ทั้งบน ล่าง หน้า และแต่ละด้าน...จะมีปีศาจดาบอเวจีมากกว่าสิบ
แต่ละดาบนั้นรวดเร็วราวสายฟ้า เร็วมาก!
กระบี่เลือดม่วงและดาบหนักอดาแมนเทียมของลินลี่ย์ฆ่าได้แต่เพียงปีศาจดาบอเวจีเพียงสองตัว
ขณะที่ดาบราวสิบเล่มฟันใส่ร่างลินลี่ย์อย่างต่อเนื่อง!
“ปัง!” พลังชีพจรคุ้มกันซึ่งเข้ากันกับพลังคลื่นชีพจรโลก
64 ชั้นพังทลายทันที
“แย่แล้ว”
ขณะที่แรงเหวี่ยงจากการฟันของดาบสิบเล่มส่งผลให้ลินลี่ย์กระเด็นถอยหลัง พร้อมกับเกล็ดมังกรบนร่างลินลี่ย์แตกกระจาย
เลือดฉีดพุ่งกระจายทุกที่
แสงสีเขียวของมุกชีวิตวาบเรืองรองต่อเนื่อง
และร่างของลินลี่ย์ฟื้นฟูด้วยระดับความเร็วที่น่าทึ่ง
“ไม่สามารถต้านรับต่อไปได้อีกแล้ว คนอื่นๆ คงจะหนีไปได้ไกลแล้วในตอนนี้”
ลินลี่ย์รีบเข้าไปในอุโมงค์ด้วยเช่นกัน
“กรรร!”
ปีศาจดาบอเวจีหลายตนคำรามขณะที่พวกมันบุกโจมตีเข้าอุโมงค์
ในเวลาเดียวกันนั้นฝูงปีศาจดาบอเวจีด้านนอกหุบเขาก็บุกเข้ามาในอุโมงค์ด้วยเช่นกัน
“ไล่ตามพวกมัน!” ปีศาจดาบอเวจีคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว
ลินลี่ย์หันไปมองและเห็นแววตากระหายเลือดป่าเถื่อนในดวงตาของปีศาจดาบอเวจี
“ครืนนน..” ทันใดนั้น
พลังงานธาตุดินเริ่มมารวมตัวกัน และหินจำนวนมากมายอยู่ที่ด้านหลังลินลี่ย์ผนึกอุโมงค์ไว้ทั้งหมด ขณะที่ลินลี่ย์ยังคงบินต่อ
ก็มีก้อนหินนับไม่ถ้วนปรากฏตามอยู่ด้านหลังเขา
เวทสายธาตุดินระดับแปด
:
ฝนหินถล่ม
“แม้ว่าความเร็วในการขุดอุโมงค์ของจ้าวแมงป่องเกล็ดดำจะเร็วที่สุดในกลุ่มเราทั้งหมด แต่โลกนี้เป็นโลกโลหะ
และแม้แต่พื้นก็ยังสร้างด้วยโลหะ
ความเร็วในการขุดอุโมงค์ของเขาย่อมด้อยกว่าความเร็วในการบินแน่นอน
พวกเราทุกคนในตอนนี้ต้องพยายามสู้ต่อไป”
ลินลี่ย์บินต่อขณะที่คอยผนึกอุโมงค์ตามหลังเขา
“ควั่บ” จากด้านหลัง
ปีศาจดาบอเวจีจำนวนมากยังคงบินตะลุยมาข้างหน้า
ปีศาจดาบอเวจีเหล่านี้ไม่สนใจก้อนหินที่ลินลี่ย์ใช้ขัดขวางปิดอุโมงค์
แค่ใช้ศีรษะขวิดตรงๆ ดาบแหลมที่งอกอยู่บนหน้าผากพวกมันจะกระแทกหินจนแตก และไล่กวดต่อด้วยความเร็วสูง
อย่างไรก็ตาม
แม้ว่าพวกมันจะสามารถทำลายก้อนหินได้
แต่ความเร็วของพวกมันก็ยังได้รับผลกระทบ
ลินลี่ย์รีบไปหายอดฝีมือข้างหน้า ที่สำคัญในแง่ความเร็วในการบิน
พวกเขาเคลื่อนไหวได้เร็วกว่าจ้าวแมงป่องเกล็ดดำ เดลี่
เฟนและยอดฝีมืออื่นบินเคียงไหล่กันขณะที่จ้าวแมงป่องเกล็ดดำขุดอุโมงค์นำหน้าพวกเขา
“เราควรทำยังไงดี?” ลินลี่ย์ถามอย่างกระวนกระวาย
ตอนนี้
มีปีศาจดาบอเวจีจำนวนมากไล่ตามอย่างเร่งร้อน
“ในแง่ความเร็วในใต้ดิน เราไปได้เร็วกว่าปีศาจดาบอเวจี ดังนั้นเราน่าจะหนีรอดจากพวกมันได้ หลังจากหนีรอดจากพวกมันได้
เราค่อยไปตามหาประกายศักดิ์สิทธิ์กัน”
เดลี่กล่าว นี่คือการตัดสินใจที่ยอดฝีมือต่างๆ เห็นด้วย
แม้แต่ตอนนี้พวกเขาก็ไม่ต้องการยอมแพ้
เมื่อพวกเขาเข้ามาใกล้ศพของทวยเทพในตอนนี้แล้ว พวกเขาต้องใช้พลังจิตค้นหาดู ศพเทพถูกตัดศีรษะขาดมานานแล้ว และประกายศักดิ์สิทธิ์ถูกชิงออกไป
ศพเทพไม่มีอะไรมากไปกว่าเครื่องมือที่ใช้ดึงดูดความสนใจ!
ขณะที่กลุ่มของลินลี่ย์ยังคงขุดพื้นใต้ดินด้วยความเร็วสูง
ในอากาศเหนือหัวพวกเขามีฝูงปีศาจดาบอเวจีนับไม่ถ้วนโดยมีหัวหน้าดาบปีศาจสีแดงเป็นผู้นำพวกมัน
“ได้เวลาแล้วเด็กๆ ทุกๆ สิบกิโลเมตร ไปได้แล้ว” ปีศาจดาบอเวจีสีแดงตัวหัวหน้าสั่งลั่น
ปีศาจดาบอเวจีบินด้วยความเร็วสูงและจัดกลุ่มเป็นหน่วยย่อยหน่วยละสิบตน
และมีหนึ่งหน่วยจะดำลงไปในใต้ดินโดยตรง การดำลงไปในพื้นผ่านพื้นโลหะเริ่มจะที่อุโมงค์ใต้ดิน จะมีหนึ่งหน่วยประจำการในทุกระยะสิบกิโลเมตร
และแน่นอนว่าจากอากาศบินลงมา พวกมันไวกว่าการขุดอุโมงค์ของกลุ่มลินลี่ย์
“พวกมันต้องการหนีจากใต้ดินใช่ไหม?”
หัวหน้าปีศาจดาบอเวจีร่างเล็กสีแดงหัวเราะอย่างเย็นชา
“ฮึ่มม.. เรามีพลเมืองเกินกว่าล้าน ภายในพื้นที่สิบตารางกิโลเมตร เราจะกางตาข่ายฟ้าดักรอ ดูว่าพวกมันจะหนีไปได้ยัไง?” หัวหน้าปีศาจดาบอเวจีร่างแดงอีกตนหนึ่งกล่าว
หัวหน้าปีศาจดาบอเวจีร่างแดงตนที่สามหัวเราะลั่น
“ข้าจัดเผ่าปีศาจดาบอเวจีไว้เกินกว่าหมื่นป้องกันทางเข้าชั้นสิบไว้แล้ว ไม่ว่าพวกมันจะหนีไปที่ใด พวกมันมีแต่ต้องตาย!”
ถ้ากลุ่มของลินลี่ย์รู้ว่าที่ชั้นสิบเอ็ดมีปีศาจดาบอเวจีเกินกว่าล้าน พวกเขาคงยกเลิกความตั้งใจไปนานแล้ว
แต่พวกเขาไม่รู้!
ความจริงในหุบเขา
มีปีศาจดาบอเวจีเพียงร้อยตนที่เข้าสู้กับลินลี่ย์
ราชสีห์ทองหกตา เฟน บีบีและโอลิเวอร์
ปีศาจตนอื่นไม่สามารถเบียดเสียดเข้ามาได้
เนื่องพื้นที่จำกัด
แต่แม้กระนั้นกลุ่มของลินลี่ย์ก็ยังถูกบีบจนอยู่ในสภาพน่าสมเพช
ยอดฝีมือทั้งสิบเอ็ดคนขุดอุโมงค์เข้าไปด้วยความเร็วสูง ขณะที่หางของจ้าวแมงป่องเกล็ดดำยังคงหมุนปั่นด้วยความเร็วสูง
เปิดทางให้พวกเขาได้ง่ายดาย
ความเร็วซึ่งเขาทำได้นี้
ยังเร็วมากกว่าความเร็วที่ปีศาจดาบอเวจีไล่ติดตามพวกเขาเสียอีก
ซึ่งถูกกั้นไว้ด้วยก้อนหินเหล่านั้น
“ดูเหมือนว่าเราจะทิ้งห่างพวกปีศาจดาบอเวจีที่ไล่ตามได้แล้วนะ” เฟนค่อยสงบลงบ้าง
“แย่แน่”
ลินลี่ย์เงยหน้าขึ้น ไม่เพียงแต่ลินลี่ย์เท่านั้น เดลี่ เฟนและยอดฝีมืออื่นก็เงยหน้าขึ้นเช่นกัน
แต่ในทันทีนั้น...
“ครืนนน...” โลหะด้านบนพวกเขาถล่มลงมา
และปีศาจดาบอเวจีที่อยู่ใกล้ๆ ก็บุกเข้ามาหาพวกเขา ปีศาจดาบอเวจีพวกนี้พบกลุ่มของลินลี่ย์ได้
ก็ตื่นเต้นทันทีและคำรามเสียงลั่น
เสียงคำรามทำให้พื้นโลหะถล่มขยายไปทั่วบริเวณ คลื่นเสียงผ่านไปตามโลหะอย่างรวดเร็วจนถึงอากาศ
ใต้ดินมีปีศาจดาบอเวจีกลุ่มใหญ่ต่างกำลังค้นหาด้วยความเร็วสูง
“นั่นไง”
ปีศาจดาบอเวจีกลุ่มใหญ่บินตรงมาที่ตำแหน่งซึ่งเสียงดังออกมา
และตำแหน่งที่คาดว่ากลุ่มของลินลี่ย์จะมุ่งไปลำตับต่อไป
และเข้าไปขัดขวางพวกเขาไว้
“แคล้ง!”
ดาบหนักอดาแมนเทียมปะทะเข้ากับร่างปีศาจดาบอเวจีตนหนึ่งสั่นสะเทือนพวกมันจนเป็นชิ้นๆ ลินลี่ย์สะบัดดาบของเขาฟันกลับหลัง แม้แต่เกล็ดมังกรบนร่างของเขาถูกทำลายครั้งแล้วครั้งเล่า
ในแต่ละครั้งเกล็ดก็รักษาตัวได้ทันที
ลินลี่ย์ตวาดบังคับให้ปีศาจดาบอเวจีถอยไป
ตัวแล้วตัวเล่า
ตอนนี้กลุ่มยอดฝีมือของลินลี่ย์ต่างได้รับบาดเจ็บจากการจู่โจมกระทันหันของกลุ่มปีศาจดาบอเวจีกลุ่มใหญ่ที่ระดมเข้ามาจากทุกทิศทาง ลินลี่ย์เป็นเพียงผู้เดียวที่คอยป้องกันด้านข้างเขา แต่แม้จะทำเช่นนั้นได้
ยอดฝีมือทุกคนในกลุ่มของลินลี่ย์ก็ยังอยู่ในสภาพย่ำแย่
“ปัง” เฟนและโอลิเวอร์กระแทกกับหินที่อยู่ใกล้ๆ
“กลับไปชั้นที่สิบ!” เดลี่พูดอย่างลำบาก
เฟน
โรซารี่ ถูลี่และสามพี่น้องราชสีห์ทองหกตา และแม้แต่ลินลี่ย์ก็ยังตะลึง เป้าหมายที่พวกขารอมาห้าพันปี
พวกเขาต้องยกเลิกในตอนนี้หรือ?
แต่ปีศาจดาบอเวจีระลอกแล้วระลอกเล่าระดมบุกเข้ามา
และพวกเขาแทบไม่อาจรับมือได้
ที่สำคัญการสู้รบยิ่งดึงดูดปีศาจดาบอเวจีให้เข้ามาตำแหน่งนี้มากขึ้นทุกที
และที่แย่ที่สุด
นอกจากลินลี่ย์และเฟนที่มีสามารถเยียวยาตนเองได้ทันที คนอื่นๆ
ได้แต่อาศัยเวทของเดลี่เพื่อรักษาเท่านั้น
แต่เวทรักษาในการสู้รบที่ใช้ความเร็วสูงอย่างนี้นับว่ายังช้าเกินไป
ด้วยการโต้ตอบกลับที่รุนแรง
เฟนฆ่าปีศาจดาบอเวจีได้อีกตัวหนึ่ง
และจากนั้นก็คำรามด้วยความเจ็บปวด
“กลับ!”
“กลับ” ถูลี่ครางออกมาด้วยเช่นกัน
ไม่มีใครยินดี หัวใจของพวกเขาไม่ยินยอม!
แต่ปีศาจดาบอเวจีหลั่งไหลเข้ามามากขึ้นทุกที พวกเขาไม่สามารถรับมือได้อีกต่อไปจริงๆ
ถ้าไม่ใช่เพราะลินลี่ย์ที่สามารถรับมือปีศาจดาบอเวจีด้วยตัวเขาเองถึงหนึ่งในสามแล้ว บางทีพวกเขาอาจทนได้ไม่นาน แม้กระนั้น...ในตอนนี้
พวกเขาก็เป็นเหมือนเรือลำน้อยในทะเลคลั่ง
พวกเขาสามารถเป็นบ้าได้ทุกเมื่อง!
พวกเขาไม่มีทางเลือก!
“กลับไปชั้นที่สิบก่อน”
จ้าวแมงป่องเกล็ดดำเริ่มเปลี่ยนทิศทางในอุโมงค์ทันที
“เร็วเข้า, อย่าเสียเวลา ถ้าเราช้า
จะมีปีศาจดาบอเวจีเข้ามาเพิ่มขึ้นอีก
เราไม่สามารถทนได้อีกต่อไปแล้ว”
ลินลี่ย์เพียงแต่รู้สึกเหมือนกว่าดาบนับไม่ถ้วนวาบเข้ามาข้างหน้าเขา ตัวลินลี่ย์เปล่งประกายออกพร้อมกับกระบี่เลือดม่วงสะบัดออกไปพร้อมกับดาบหนักอดาแมนเทียม แต่แม้กระนั้นเขาก็ยังถูกฟันจนกระเด็นถอยหลัง
เลือดไหลออกมาท่วมตัวเขาอีก
และแม้กระดูกก็โผล่ให้เห็น
แสงสีเขียวม้วนตัวอยู่รอบเขา
และร่างของลินลี่ย์ฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว
“เจ้าไม่สามารถหนีไปได้”
เสียงเย็นชาดังขึ้นขณะที่ปีศาจดาบอเวจีสีแดงดังขึ้นและดำเข้ามาในพื้นใต้ดินทันที
“แย่แล้ว”
ทันทีที่ลินลี่ย์เห็นปีศาจดาบอเวจีสีแดงนี้ เขารู้ว่าสถานการณ์จะต้องเลวร้าย
“คนแรกที่จะต้องตายคือเจ้า” ดาบยาวสีแดงกวัดแกว่งอยู่ในมือทั้งสอง
ปีศาจดาบอเวจีสีแดงมองดูลินลี่ย์อย่างเย็นชา ปีศาจดาบอเวจีอื่นๆ
ทั้งหมดแยกทางให้มันด้วยความเคารพ และไปโจมตีเฟน ถูลี่และราชสีห์ทองหกตาสามพี่น้องแทน
9 ความคิดเห็น:
ขอบคุณมากเลยนะคับ
พลาดแล้วมึง
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ เสียดายเลยอุตส่าห์มาถึงชั้นนี้แล้วประกายเทพอีกนิดเดียวเท่านั้น
ขอบคุณมาก
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
แสดงความคิดเห็น