เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 671 ศิลาแดงสระหงส์

ตอนที่  671  ศิลาแดงสระหงส์

ก่อนจะประมูลทางตลาดมืดมักจะแสดงสมบัติทั้งหมดในอาคารพาณิชย์ทอง เพื่อที่ว่าให้ทุกคนทำความคุ้นเคยกับสมบัติและจะได้มีการแข่งขันกันในระหว่างประมูล

แน่นอนว่าสมบัติก็เหมือนตอนจบของการประมูลบ้านจะไม่แสดงออกมาง่ายๆ

เว้นแต่เจ้าของจะเห็นด้วยให้ทำเช่นนั้น

การประมูลครั้งใหญ่ที่สุดของปีจะเกิดขึ้นในอีกหนึ่งเดือน

กล่าวกันว่าที่นั่งที่ด้านหลังเวทีประมูลต้องสงวนเอาไว้และราคาของตั๋วจะสูงกว่าปกติถึงสิบเท่า  แม้แต่ที่นั่งด้านหลังอย่างเย่ว์หยางจำเป็นต้องจ่ายถึงร้อยเหรียญทอง

เย่ว์หยางไม่สนใจการประมูลแบบนี้  เขาไม่มีเวลามากนัก

เวลาเป็นเงินเป็นทอง  ใครจะมีเวลารอกันเป็นเดือน?  ถ้าเถ้าแก่ร้านชราไม่ให้เงินเขาหมื่นเหรียญช่วยแก้สถานการณ์ที่น่าอายของเย่ว์หยาง  เขาคงได้ใช้เงินช่วงเวลาสั้นๆ และคงต้องเปิดฉากปล้นฆ่าในสถานที่นี้  แน่นอนด้วยทองหมื่นหนึ่งในมือของเย่ว์หยางทำให้เขาไม่ต้องรีบต่อไป  เขาเป็นคนแรกที่เข้าไปในโรงประมูลและดู  แม้ว่าเขาต้องการจะหยิบฉวยยกเค้าบางอย่าง ก็ต้องรู้เป้าหมาย

วันนี้ตลาดมืดจะขายของเพียง 100 ชิ้น

นอกจากนี้สมบัติหลายอย่างที่แสดงอยู่ไม่ได้เข้าโรงประมูล กลายเป็นว่าวันนี้ไม่ใช่วันยิ่งใหญ่

ขณะที่เย่ว์หยางกำลังวางแผนจะปล้นห้องแสดงสินค้า  จู่ๆ เขาได้ยินข่าวที่ทำให้เขาลอบดีใจ  ห่างออกไปไม่ไกลนัก  มีสองคนที่คล้ายกับนักธุรกิจพูดคุยกันเกี่ยวกับสมบัติที่เย่ว์หยางโหยหาอยู่ในตอนนี้ นั่นคือผลมังกรเปลือกแข็ง

ผลมังกรเปลือกแข็งเป็นหนึ่งในส่วนผสมที่สำคัญที่สุดสำหรับยาเม็ดพลังยุทธ  ไม่มีส่วนผสมนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะปรุงยาเม็ดพลังยุทธ

 “มันอายุสามพันปีแล้วหรือ?  เจ้าแน่ใจนะ?”

พ่อค้าทางด้านซ้ายที่อยู่ในชุดลายปักถามสหายและลดเสียงขณะเดินผ่านเย่ว์หยาง

 “สามพันปีย่อมมีคุณภาพสุดยอดแน่นอน  ข้าคาดว่ามันมีอายุมากกว่าสามพันปี  เพราะหุบเขามังกรซ่อนและสำนักจันทราส่งคนมาหาข่าวกันแล้ว”  พ่อค้าคนขวามือทำท่าราคาแสนเหรียญทอง และส่งสัญญาณให้สหายของเขาและพูดเบาๆ “ข้าคาดว่าคงจะเริ่มที่ราคาห้าหมื่น นี่อาจเป็นราคาสุดท้าย”

 “นี่ค่อนข้างมากไป  ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นของสุดยอดในสามพันปี  เราคงเสียเปรียบ”  พ่อค้าคนซ้ายมือส่ายศีรษะที่ดูโลภและน่าเกลียด

 “....” เย่ว์หยางลอบหัวร่อในใจ  สองคนนี้ไม่รู้จักสมบัติ

ผลมังกรเปลือกแข็งสามพันปี  แม้ว่าจะไม่ใช่ของเขาก็สามารถผลิตยาเม็ดพลังยุทธที่ดีกว่ายาเม็ดพลังยุทธธรรมดาได้

แสนเหรียญทองจะมีอะไร?

สมบัติที่ทรงค่าขนาดนั้นจะเอามานับเป็นเงินได้อย่างไร?

นอกจากนี้แม้แต่ผลมังกรเปลือกแข็งสามารถใช้ให้มีผลข้างเคียงของยาเม็ดพลังยุทธ  แม้ว่าจะยังห่างไกลจากการเป็นส่วนผสมหลักแต่ก็ยังเป็นหนึ่งในส่วนผสมสำคัญยิ่งกว่า  ถ้ามียาไม่เพียงพอ  ผลมังกรเปลือกแข็งสามพันปีก็สามารถทดแทนได้ชั่วคราว  ต้องเป็นผลมังกรเปลือกแข็งอายุเกินห้าพันปี ในมือของเย่ว์หยางสามารถแทนยาหลักบางส่วนได้  ถ้ามีผลมังกรเปลือกแข็งหมื่นปี  เย่ว์หยางสามารถยืนยันได้โดยตรงเลยว่าเป็นส่วนผสมหลัก  จากตรงนี้คงพอจะทราบกันแล้วว่าผลมังกรเปลือกแข็งทรงคุณค่ามากเพียงไหน!

ผลมังกรเปลือกแข็งสามารถดูดซับปราณวิญญาณจากฟ้าและดินนานสามพันปี  นั่นควรจะถูกมองว่าเป็นอะไร?

สำหรับเย่ว์หยางมันคือสมบัติประมาณค่ามิได้

ถ้าใครบางคนขอให้เย่ว์หยางควักเงินสิบล้านเหรียญทองแลกกับผลมังกรเปลือกแข็งอายุสามพันปี

เขาจะไม่ลังเลทำ ภายในหอทงเทียน อย่าว่าแต่เป็นผลมังกรเปลือกแข็งสามพันปีเลย  ต่อให้เป็นผลมังกรเปลือกแข็งพันปีก็พบได้เป็นบางโอกาสเท่านั้น  มิฉะนั้นต่อให้เผ่าพันธุ์ในหอทงเทียนรวมพลังกัน  พวกเขาก็คงไม่สามารถได้รับวัตถุดิบเพื่อปรุงยาเม็ดพลังยุทธได้หรอกหรือ?  ถ้าจอมปีศาจบารุธยังคงมีผลมังกรเปลือกแข็ง เขาจะส่งให้เย่ว์หยางปรุงยาโดยไม่ลังเล  โชคไม่ดีที่ผลมังกรเปลือกแข็งไม่ใช่มันฝรั่งหวาน  ขนาดเสาะหาไปทั่วทั้งหอทงเทียน เขาก็ยังไม่สามารถหาได้แม้สักน้อย

หัวใจของเย่ว์หยางเต้นแรงเมื่อเขาได้ยินข่าวเกี่ยวกับผลมังกรเปลือกแข็งสามพันปี

แค่ไม่สนใจทุกคน ปล้นของสิ่งนี้อย่างเดียวก็ทำให้การเดินทางมาแดนสวรรค์ครั้งนี้คุ้มค่า... ไม่ว่ายังไงเขาต้องได้ผลมังกรเปลือกแข็งสามพันปีมาให้ได้!

สามชั่วโมงต่อมา

การประมูลสำหรับการประมูลใต้ดินจะเริ่มอย่างเป็นทางการ

เมื่อเย่ว์หยางนั่งลงและเตรียมดูแกะอ้วนในอนาคตที่เขาจะปล้น  มีคนเหล่านั้น  เขาประหลาดใจเมื่อพบว่าหนึ่งในคนที่ปะปนอยู่กับเขามีสองที่นั่งเป็นบุรุษหัวกลมที่เขาได้พบในตอนแรก  เมื่อคนผู้นั้นเห็นเย่ว์หยาง  เขามีปฏิกิริยาและเข้ามาทักทายเย่ว์หยางอย่างจริงใจ สิ่งที่ทำให้เย่ว์หยางพูดไม่ออกก็คือนักธุรกิจตัวเล็กที่นั่งถัดจากเย่ว์หยาง  เมื่อเห็นว่าสองคนรู้จักกันและมีอัธยาศัยที่ดีก็เริ่มแลกที่นั่งกับบุรุษหัวกลม

บุรุษหัวกลมไม่คาดเรื่องนี้มาก่อน

เขาตะลึงเล็กน้อย

เขามานั่งข้างเย่ว์หยางและรีบแนะนำตัวเองอีกครั้ง  “ข้าชื่อเปากู่  ข้าเป็นหนึ่งในศิษย์กิตติมศักดิ์ชั้นนอกของสำนักประตูหินสลัก”

เย่ว์หยางเห็นว่าเขามีพลังแค่ปราณดินระดับสาม ดังนั้นศักยภาพของเขาต่ำมาก แต่ก็ไม่เลวแล้วที่เขาได้เป็นศิษย์ชั้นนอก

เขาตอบตามปกติ  “จวินอู๋เย่ จากแดนสวรรค์ตะวันตก”

 “ตายโหง!”

หัวกลมๆ ของเปากู่ซีดลง  แดนสวรรค์ตะวันตกไกลจากนี้เท่าใดกัน?  ด้วยพลังของเจ้าเด็กหนุ่มนี้ ต่อให้ใช้ประตูเทเลพอร์ต เขายังจะต้องใช้เวลาเดินทางหนึ่งเดือน  ด้วยพลังของเขา ทำไมเขาต้องเดินทางมาไกลนักเล่า?  ทำไมเจ้าต้องวิ่งมาเอาสินค้าเสียไกลด้วยเล่า?  ไม่ต้องพูดถึงเรื่องการทำเงินเลย  แม้แต่ค่าธรรมเนียมขนส่งก็คงจะไม่พอแน่นอน!

เย่ว์หยางยิ้มและไม่สนใจเขา

การประมูลเริ่มขึ้นในเวลาอันรวดเร็ว

บุรุษชุดเทาคนหนึ่งยืนอยู่ที่แท่นประมูล กล่าวต้อนรับเปิดงานประมูลด้วยคำพูดที่ยาวนาน

คนจากตระกูลมีชื่อเสียงอิทธิพลสองสามคนพอๆ กับเจ้าเมืองลมดำเริ่มเร่งเวลาก่อนที่การประมูลจะเริ่มขึ้น

ทุกครั้งที่ขึ้นรายการประมูลสิ่งของ บุรุษชุดเทาจะให้คำอธิบายโดยละเอียดถึงประโยชน์ของสิ่งนี้  จากนั้นจะอธิบายกติกาพื้นฐานและการเสนอราคาแต่ละครั้ง เพราะทักษะการพูดที่ยอดเยี่ยมและสร้างแรงจูงใจได้ดีเยี่ยม ของประมูลสิบรายการแรก หลายครั้งจึงได้ราคาสูงมากกว่าราคาเดิม  แน่นอนว่ามีบางรายการที่ประมูลไม่ออก นี่ไม่ใช่เรื่องผิดปกติในตลาดมืด เพราะราคามันสูงมากเกินไป จึงเป็นเหตุการณ์ปกติอยู่แล้ว

เปากู่บุรุษหัวกลมสงสัยเย่ว์หยางเล็กน้อย  มนุษย์หนุ่มน้อยนี้ดูเหมือนจะมีสายตาที่ดี

นอกจากนี้เขายังอยู่ไกลถึงแดนสวรรค์ตะวันตก ดังนั้นทำไมเขาไม่เสนอราคาประมูล?

เป็นไปได้ไหมว่าเขากำลังรอสมบัติชิ้นสุดท้ายของวัน

 “รายการประมูลต่อไปเป็นศิลาแดงที่ได้รับมาจากนักผจญภัยในพื้นที่อันตรายที่สุดของแคว้นมรกต แม่น้ำมังกรปีศาจ หลังจากทดสอบดูแล้วคุณภาพของวัตถุชนิดนี้อย่างน้อยก็ระดับหก   เต็มไปด้วยพลังงานและค่อนข้างจะมีแสงพลังงานธาตุน้ำที่แข็งแกร่ง...”  ราคาเริ่มต้นของสินค้านี้คือหนึ่งพันเหรียญทองเสนอราคาเพิ่มครั้งละร้อยเหรียญทอง  ใครต้องการศิลาแดงที่งดงามนี้บ้าง?  กรุณายกป้ายในมือท่าน ราคาเพียงหนึ่งพันเหรียญทอง ก็จะตกเป็นของท่าน  หนึ่งพันเหรียญทอง มีใครยินดีเสนอราคาหนึ่งพันเหรียญทองบ้าง?”  บุรุษชุดเทาพยายามพูดหว่านล้อม  แต่ไม่มีใครสนใจในแร่เหล่านี้  ถ้าเป็นอัญมณี  อย่างนั้นคงเป็นอีกเรื่อง  แร่แปลกแบบนี้ใหญ่กว่ากำปั้น ประโยชน์ของมันก็ไม่ชัดเจน  ไม่มีใครยอมจ่ายพันเหรียญทองเพื่อศิลาแดงที่งดงาม

 “พันเหรียญทอง มีใครยินดีเสนอราคาไหม?  พันเหรียญทอง  ราคาเพียงพันเหรียญทอง,  สหาย, พันเหรียญทองท่านจะได้ศิลาที่งดงามนี้ไปทันที!”  บุรุษชุดเทาพยายามพูดปลุกใจอย่างดีที่สุด  แต่ไม่มีใครเสนอ

 “ถ้ามันเป็นแร่ที่มีใบรับรองแหล่งที่มา  อย่างนั้นก็คงดี  ใครอยากได้เจ้าสิ่งนั้นกันแน่?”  เปากู่มนุษย์หัวกลมเบะปาก

 “ใช่แล้ว ต่อให้เป็นอัญมณีก็ยังต้องได้รับการรับรองจากผู้ผลิต  ถ้าไม่ใช่สินค้าหลอกลวงก็อาจเป็นสินค้าราคาไม่สูง” พ่อค้าที่นั่งอยู่ข้างๆ เห็นด้วย

หลังจากเงียบไปประมาณครึ่งนาที  บุรุษชุดเทาผู้คอยจี้ถามไม่หยุดยั้งก็ตระหนักว่าของประมูลกำลังจะถูกถอดออกไป

เพื่อความสมบูรณ์ของมืออาชีพ เขาถามเป็นครั้งสุดท้าย  “มีใครต้องการศิลาแดงไหม?”  แค่เพียงพันเหรียญทอง ใครต้องการยกมือขึ้น?”

เมื่อบุรุษชุดเทาเตรียมจะเคาะศิลาแดง เย่ว์หยางยกมือขวาขึ้น

การเสนอราคาของเขาทำให้คนหัวกลมตะลึง

เจ้าเด็กนี่พยายามจะทำอะไร?

เก็บของไร้ประโยชน์?

หลังจากการประเมินของผู้เชี่ยวชาญในอุตสาหกรรม ไม่มีทางที่คนผู้นั้นจะสามารถเอาวัตถุอย่างพวกแร่มาประมูลขายได้  การประมูลหินไร้ชื่อได้ราคาต่ำอย่างนั้น จะตัดโอกาสให้ได้พบว่านั่นคือสมบัติหายาก ในแดนสวรรค์ได้แต่ฝันเท่านั้น!

ไม่ต้องพูดถึงการประเมินที่มีชื่อเสียง  แม้แต่ร้านค้าธรรมดาก็สามารถใช้อสูรรบชนิดพิเศษตรวจสอบกลิ่นได้ อย่างเช่นสุนัขทองก็สามารถตัดสินคุณภาพของอัญมณีได้

ถ้าเขาต้องการเก็บของขวัญ  เขาก็ต้องทำการค้ากับพวกลูกจ้างในป่าผู้ซึ่งไม่รู้จักของขวัญ

ไม่มีใครรู้ว่ามีกี่คนกันแน่ที่เข้ามาในโรงประมูล  แต่เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะหาประโยชน์จากของสิ่งนี้ได้

 “ขอบคุณที่ท่านอุดหนุน  ขอบคุณมาก แต่ท่านสามารถอุดหนุนข้าในราคาที่สูงกว่านี้ได้ไหม ท่านสุภาพบุรุษ?  ถ้าไม่มีใครอื่นเรียกราคา  อย่างนั้นหลังจากขานเรียกสามครั้ง ศิลาแดงระดับหกจะเป็นของสุภาพบุรุษท่านนี้  สหาย, มีใครจะเสนอราคาสูงกว่านี้อีกไหม?”  บุรุษชุดเทาก็ประหลาดใจที่เย่ว์หยางกล้ายกมือ  อย่างไรก็ตามเขาสนองตอบได้ดีและดำเนินการประมูลต่อทันที

ไม่ว่าปากเขาจะพูดวนเวียนกี่ครั้งก็ตาม ก็ไม่มีใครร่วมเสนอราคา

ในที่สุด เย่ว์หยางก็จ่ายหนึ่งพันเหรียญทองเพื่อศิลาแดง

บุรุษหัวกลมเปากู่ต้องการจะแนะนำเขาจริงๆ  แต่เมื่อเขาเห็นว่าการประมูลสำเร็จแล้ว  เขาไม่รู้จักจวินอู๋เย่ผู้นี้ดีพอ  ดังนั้นเขาหุบปากไม่พูด

ศิลาแดงไม่ใช่ของดีสำหรับคนอื่น  อย่างไรก็ตามนี่เป็นสมบัติล้ำค่าสำหรับเย่ว์หยาง

ก่อนหน้านี้ในการชมสินค้าที่จัดประมูล  เย่ว์หยางจับตาดูศิลาแดงนี้

สำหรับคนธรรมดาศิลาแดงนี้เป็นแร่ชิ้นหนึ่ง  ไม่ใช่อัญมณี  อย่างไรก็ตามสำหรับเย่ว์หยางมันมีประโยชน์มากกว่าอัญมณี  ตามความรู้ที่ได้ตกทอดมาจากมารดาสหายผู้น่าสงสาร  มีความทรงจำหนึ่งกล่าวถึงเรื่องศิลาแดง หรือมีชื่อเต็มว่าศิลาแดงสระหงส์ซึ่งเป็นสมบัติพิเศษ  เพราะเป็นศิลาที่มีความอ่อนมากจึงไม่สามารถฝังได้เหมือนหินที่มีค่าอื่น ไม่อาจถลุงได้เหมือนแร่  แต่การใช้งานไม่ได้เพิ่มพลังอาวุธหรือเกราะเหมือนกับอัญมณี ไม่ได้เป็นเครื่องประดับ ไม่ได้เป็นวัตถุทำเครื่องมือ

นี่คือสมบัติธรรมชาติที่ใช้ผสานกับทหารเทพร่างมนุษย์  และทหารเทพสวรรค์เพื่อให้เพิ่มพลังรบได้

แน่นอนว่าคนธรรมดาไม่สามารถใช้ศิลาแดงนี้ได้  พวกเขาต้องใช้ความรู้วงเวทอักษรรูนเพื่อปรับแต่งคุณภาพของศิลาแดงสระหงส์เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ  และคนธรรมดาไม่มีทหารเทพร่างมนุษย์หรือทหารเทพสวรรค์  แม้ว่าพวกเขาจะได้รับสมบัติเช่นนั้น แต่พวกเขาก็ใช้ไม่เป็น

แต่มันมีประโยชน์มากสำหรับเย่ว์หยาง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระบวนการใช้ภูตแสงเพื่อผสานเข้ากับดาบนางฟ้า  เย่ว์หยางจำเป็นต้องใช้บางอย่างมาช่วยจึงจะสามารถจัดการได้