Panlong เล่ม 14 อสูร – ตอนที่ 31 ภารกิจคุ้มกัน

เล่ม 14 อสูร – ตอนที่ 31 ภารกิจคุ้มกัน

เมื่อเห็นตัวหนังสือบนปก ลินลี่ย์อดตกใจไม่ได้

บทสรุปเคล็ดความรู้ลึกลับแห่งกฎเจ็ดสายธาตุ?

ปัญหาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของลินลี่ย์ในตอนนี้ก็คือ เขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเคล็ดลึกลับหลายอย่างของกฎธาตุ  แม้จะกล่าวว่าคนอื่นไม่สามารถสอนเขาในเรื่องเคล็ดความรู้ลึกลับได้  และว่าเขาต้องได้รับการรู้แจ้งด้วยตนเอง  แต่ถ้าอย่างน้อยเขามีความรู้นำโดยทั่วไป เส้นทางการฝึกฝนของเขาจะไม่ดำเนินไปผิดเส้นทาง

 “บีบี, เอามาให้ข้าดูหน่อย”  ลินลี่ย์รีบพูดอย่างดีใจ

 “ข้ารู้ว่าพี่ใหญ่ต้องการเจ้าสิ่งนี้”  บีบีหัวเราะ จากนั้นโยนหนังสือให้

เดเลียหลอมรวมกับประกายศักดิ์สิทธิ์  ดังนั้นนางไม่จำเป็นต้องได้รับการรู้แจ้งเคล็ดความรู้ลึกลับใดๆ  นางจึงไม่ต้องอ่านหนังสือเล่นนี้แต่อย่างใด  ขณะที่บีบี.. เนื่องจากนิสัยเกียจคร้านของเขา  เขาไม่มีความตั้งใจหรือระเบียบวินัย ทันทีที่บีบีเห็นหนังสือ เขาเข้าใจว่าพี่ใหญ่ของเขาต้องชอบแน่นอน

ลินลี่ย์รับหนังสือไว้และเริ่มพลิกดูและอ่านบทรวมเนื้อหากฎธรรมชาติธาตุดิน

กฎธรรมชาติธาตุดินมีเคล็ดความรู้ลึกลับรวมหกอย่าง ได้แก่ แก่นธาตุดิน, พลังธาตุ, เดินดิน, พลังชีพ, พื้นที่โน้มถ่วงและการเต้นชีพจรแผ่นดิน  หนังสือนี้ให้คำแนะนำพื้นฐานเกี่ยวกับเคล็ดความรู้ลึกลับแต่ละอย่างในหกอย่าง รวมถึงพลังที่มีอยู่

มีบรรจุข้อมูลบางอย่างและวิธีการใช้ง่ายๆ

 “การเต้นชีพจรโลก ควรจะใช้อย่างนี้หรือไม่?”  ลินลี่ย์เปิดอ่านดู และส่ายศีรษะ “เห็นได้ชัดว่าคนที่เขียนหนังสือเล่มนี้มีความรู้เกี่ยวกับการเต้นของชีพจรโลกเล็กน้อยเท่านั้น”

ขณะที่คนที่ฝึกมาทางเคล็ดการเต้นชีพจรโลกอย่างลินลี่ย์สามารถบอกได้ว่าคนเขียนหนังสือเล่มนี้มีความรู้น้อยมาก หรือว่ากำลังพยายามปกปิดความรู้ที่เขารู้แล้ว

ที่เรียกว่าวิธีใช้ ก็คือวิธีใช้อย่างง่ายๆ และพลังส่วนน้อยของกฎธาตุ

ลินลี่ย์ไม่สนใจข้อมูลเกี่ยวกับวิธีประยุกต์ใช้กฎธรรมชาติ  ลินลี่ย์สนใจเรื่องคำอธิบายข้อมูลเคล็ดความรู้ลึกลับอื่นของกฎธาตุ

 “เป็นอย่างนี้นี่เอง!”  ลินลี่ย์เห็นคำอธิบายของเคล็ดความรู้ ‘พลังธาตุ” เขาถอนหายใจเห็นด้วย  “เดิมทีข้าคิดว่ากฎธาตุดินจะรวมความรู้ลึกลับไว้จำนวนมหาศาล แต่ดูเหมือนจะเป็นส่วนหนึ่งของเคล็ดความรู้ลึกลับของพลังธาตุ”

เคล็ดความรู้ลึกลับของพลังธาตุเป็นเคล็ดความรู้ลึกลับที่ใช้โจมตีธาตุหยาบระดับสูงสุดของธาตุดิน และมีความซับซ้อนมาก

ขณะที่อ่านหนังสือ ลินลี่ย์ไม่ทันสังเกตถึงเวลาที่ผ่านไป

 “อ้อ.. นั่นคือทักษะเดินดิน” ลินลี่ย์ถอนหายใจชื่นชม  “ย้อนนึกถึงอดีต เฮนด์เซน เซียนดาบภูผาแห่งจักรวรรดิโอเบรียนเพิ่งจะแตะเข้าชายขอบของเคล็ดความรู้ลึกลับเดินดิน”

ในอดีตนั้น ด้วยการก้าวเพียงก้าวเดียว เฮนด์เซนก็สามารถไปได้หลายสิบเมตร  ลินลี่ย์ตกใจอย่างหนักในเวลานั้น

ความจริง นี่คือประโยชน์ของการใช้งานทักษะเดินดินอย่างง่ายที่สุด  ยังไม่อาจอธิบายถึงระดับพื้นฐานของเคล็ดความรู้ลึกลับด้วยซ้ำ

การเดินดินทำให้คนผู้หนึ่งหลอมรวมตนเองเข้ากับแก่นธาตุดินที่กว้างใหญ่ไพศาลได้อย่างสมบูรณ์ ไม่ใช่ว่าเฮนด์เซนนั้นจะเทเลพอร์ต  แต่เขาหลอมรวมตนเองเข้ากับแก่นธาตุดิน  และจากนั้นเคลื่อนไปอีกตำแหน่งหนึ่งก่อนจะปรากฏตัวอีกครั้ง

ตอนนั้นเฮนด์เซนอ่อนแอเกินไป  และช่วงเวลาที่เขาสามารถหลอมรวมกับแก่นธาตุดินของโลกนั้นสั้นมาก

สำหรับยอดฝีมือที่แท้จริงความสามารถเดินดินเมื่อถูกมาใช้  เขาสามารถหายตัวและหลอมรวมกับแก่นธาตุดินของโลกได้เป็นเวลานาน

หลังจากอ่านเกี่ยวกับเคล็ดความรู้ลึกลับของกฎธาตุดินเสร็จ  ลินลี่ย์เริ่มพลิกดูเนื้อหากฎธรรมชาติธาตุลม

กฎธรรมชาติธาตุลมมีเคล็ดความรู้ลึกลับมากที่สุด คือมีถึงเก้าเคล็ด ได้แก่เคล็ด แก่นธาตุลม, ร่างมายา, คลื่นเสียง, ดนตรี, เดินหน, ห้วงลม, ลมมิติ, เร็วและช้า รวมเก้าเคล็ด

แม้ว่าจะมีถึงเก้า แต่เมื่อยอดฝีมือต่างๆ ใช้เคล็ดเหล่านั้น พวกเขาจะสร้างผลของพลังที่แตกต่างกัน

นอกจากนี้เคล็ดความรู้ลึกลับของกฎธาตุทั้งหมดสามารถหลอมรวมได้  สองเคล็ดในนั้นก็สามารถหลอมรวมได้  สามเคล็ดก็สามารถหลอมรวมได้.. และการหลอมรวมต่างๆ สามารถสร้างพลังโจมตีที่น่าทึ่งมหัศจรรย์แตกต่างจากกัน

 “แล้ว...ห้วงลมเป็นยังไงบ้าง” ลินลี่ย์ตาเป็นประกายขณะอ่าน

 “ลมมิติ, นี่คือเคล็ดความรู้ลึกลับโจมตีกายภาพที่ทรงพลังมากที่สุดของกฎธาตุลม”  เมื่อเห็นคำอธิบายของเคล็ดความรู้ลึกลับมิติ เขาอดตะลึงไม่ได้

พักใหญ่ต่อมา.....

 “หือ?” ลินลี่ย์เหลียวมองดูรอบๆ อย่างมึนงง  “มืดค่ำได้ยังไง?”

 “พี่ใหญ่  นี่ตอนกลางคืนแล้ว”  บีบีและเดเลียเริ่มหัวเราะ  “ท่านอ่านหนังสืออยู่ครึ่งวัน”

ลินลี่ย์เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า  มีพระจันทร์ม่วงขอบสีเงินขึ้นแล้ว

 “ฮะฮะ..”  ลินลี่ย์อดหัวเราะมิได้  “หนังสือนี้ดีจริงๆ  แม้ว่าอ่านแล้วจะไม่ได้ช่วยให้ข้ารู้แจ้งในกฎธาตุ  แต่อย่างน้อยก็ช่วยให้ข้าได้มีความรู้ทั่วไป”  ลินลี่ย์เข้าใจว่าในที่สุด การรู้แจ้งก็ยังขึ้นอยู่กับตนเอง

 “ข้าอ่านไม่ได้, ข้าไม่สามารถอ่านต่อไปได้” ลินลี่ย์พูดพลางถอนหายใจ  “ข้ายังไม่เชี่ยวชาญเคล็ดลึกลับของกฎธาตุที่ข้าได้รู้แจ้งในปัจจุบัน  ข้ารีบร้อนไม่ได้”

ความจริงเคล็ดความรู้ลึกลับของกฎธาตุไม่ใช่เรื่องที่ง่ายนัก

เมื่ออ่านเคล็ดความรู้ลึกลับนี้  แต่ถ้าผู้อ่านต้องการพยายามเข้าใจถึงความสอดคล้องกัน บางทีเขาอาจมีความก้าวหน้าก็เป็นได้  เช่นอาจกล่าวได้ว่าเคล็ดเดินดินผู้ฝึกจำเป็นต้องหลอมรวมกับแก่นธาตุดินให้ได้โดยสิ้นเชิง... แต่ท่านจะทำแบบนั้นได้ยังไง?  ไม่มีมีทางใช้คำพูดอธิบายให้ทำเช่นนั้นได้  นี่คือรูปแบบการรู้แจ้งที่ผู้ฝึกอาจต้องมีความเข้าใจกฎธาตุ!

เช้าวันต่อมากลุ่มของลินลี่ย์ไปยังปราสาทเรดบุด

 “ก่อนมุ่งหน้าไปยังแคว้นอินดิโก  อย่างน้อยเราต้องได้รับข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับภูมิศาสตร์แดนนรก  จากนั้นเราจึงจะสามารถหาทางไปได้”  ตอนนี้ลินลี่ย์รู้แต่เพียงว่าแดนนรกมีห้าทวีปที่กว้างใหญ่ไพศาล และอีกสองทะเลคือ ทะเลหมอกดาวและทะเลปั่นป่วน

จะไปแคว้นอินดิโกของทวีปบลัดริจ...

ลินลี่ย์รู้แต่เพียงว่าพวกเขาต้องออกจากทวีปเรดบุดก่อน  จากนั้นค่อยผ่านข้ามทะเลหมอกดาวไปขึ้นฝั่งทวีปบลัดริจ

ภายในโถงใหญ่ชั้นหนึ่งของปราสาทเรดบุด กลุ่มของลินลี่ย์ไม่ได้สนใจหนังสือที่ขายตามแผงฉบับล่าสุด ก่อนอื่นพวกเขาไปถามตัวแทนฝ่ายบริการลูกค้า จากสิ่งที่พวกเขาได้ทราบก็คือ ปราสาทเรดบุดมีของเขามีสินค้าขายมากกว่าที่วางอยู่บนแผง

มีห้องแยกแสดงสินค้าด้วยเช่นกัน

หนังสือถูกแยกขายเป็นห้องเดี่ยวที่ด้านข้างห้องใหญ่  กลุ่มของลินลี่ย์เข้าไปในห้อง มีน้อยคนมากที่เข้ามาดูหนังสือที่นี่

 “มีหนังสือมากมายจริงๆ!”  บีบีถอนหายใจด้วยความทึ่งขณะที่เขามองดูหนังสือ

 “หาดูดีๆ  มาหาดูข้อมูลเกี่ยวกับสภาพภูมิศาสตร์ของทั่วทั้งแดนนรก”  ลินลี่ย์กล่าว

ทั้งสามคนเริ่มค้นหาดูอย่างระมัดระวัง  มีหนังสือไม่กี่เล่มที่อธิบายถึงภูมิศาสตร์แดนนรก  บางเล่มให้ความสำคัญอธิบายถึงแคว้นไนท์บลาส  ขณะที่เล่มอื่นอธิบายถึงทวีปเรดบุดที่กว้างใหญ่ไพศาล  แต่สำหรับคำอธิบายทั่วทั้งแดนนรกลินลี่ย์พบหนังสือเพียงเล่มเดียว  ซึ่งก็คือภูมิศาสตร์อย่างง่ายๆ

สิ่งที่ลินลี่ย์ต้องการได้ไม่ใช่แค่แผนที่  แต่เป็นหนังสือที่อธิบายถึงภัยคุกคามและพื้นที่เสี่ยงของแดนนรก

ที่สำคัญคือทั้งสามคนยังไม่แข็งแกร่งเต็มที่  ถ้าพวกเขาตกไปอยู่ในพื้นที่อันตราย  นั่นจะกลายเป็นภัยพิบัติ ดีที่สุดก็คือศึกษาเอาไว้ก่อน

 “ลินลี่ย์ บีบี, มาดูนี่สิ” เดเลียเรียก

ลินลี่ย์และบีบีเดินเข้าไปหาทันที  ตอนนี้เดเลียกำลังถือหนังสือสีแดงเข้มหนาประมาณห้าหรือหกเซนติเมตร หน้าปกเขียนไว้ว่า ‘สรุปพื้นที่ลึกลับทั่วแดนนรก’  บีบีเม้มริมฝีปาก  “หนังสือบางขนาดนั้นเชียวหรือ?  หนังสือที่อธิบายถึงแคว้นไนท์บลาสก็หนาพอๆ กัน”

แดนนรกกว้างใหญ่แค่ไหนกันแน่?

สำหรับคำอธิบายรายละเอียด ต่อให้หนังสือสิบเล่มก็ยังอธิบายได้ไม่พอ

 “ความหนาของหนังสือเล่มนี้ใช้ได้ เป็นไปได้ว่าคงไม่ใช่แค่รวบรวมแผนที่มาง่ายๆ”  ลินลี่ย์หัวเราะขณะรับหนังสือ

เมื่อพลิกดู กลับมีเนื้อหาเหมือนที่ลินลี่ย์คาดไว้

 “แค่นี้ก็มากพอแล้ว แม้ว่าหนังสือจะไม่มีคำอธิบายมากนัก  แต่อย่างน้อยก็มีคำแนะนำทั่วไปถึงภูมิศาสตร์และสภาพแวดล้อมของห้าทวีป สองทะเลและ 108 แคว้นของแดนนรก ยังมีคำอธิบายถึงเมืองในแต่ละแคว้น รวมทั้งพื้นที่อันตรายและข้อมูลเกี่ยวกับพื้นที่นั้นด้วย”

แดนนรกกว้างใหญ่ไพศาลจริงๆ

ถ้าใช้สองสามหน้าอธิบายหนึ่งแคว้น  อย่างนั้น 108 แคว้นก็ต้องใช้หน้าอธิบายรวมกันราวเกือบสามร้อยหน้า

นอกจากนี้หน้าของหนังสือนี้ก็ยังยาวอีกด้วย นับว่าเป็นหนังสือที่ไม่ธรรมดา  แม้ว่าจะถูกไฟหรือน้ำบ้างก็ไม่ได้รับความเสียหาย  ที่สำคัญหนังสือนี้ไม่ได้ใช้วัตถุดิบจากแดนโลกธาตุมาใช้ผลิต  อย่างไรก็ตามทุกๆ หน้าจะค่อนข้างหนามากกว่าหน้าหนังสือจากแดนโลกธาตุ

และหนังสือแนะนำแดนนรกจะมีความหนาราวห้าหรือหกเซนติเมตร

ถ้าเป็นหนังสือที่มีรายละเอียดมาก จะต้องใช้หนังสือหลายเล่มและมีขนาดหนาเท่ากัน

 “เล่มนี้ราคาเท่าใด”  ลินลี่ย์มองไปทางพนักงานชุดม่วงที่อยู่ใกล้ๆ

พนักงานขายเดินเข้ามาดูจากนั้นหัวเราะและตอบ “ร้อยศิลาดำ”

ลินลี่ย์จ่ายร้อยศิลาดำทันที  สำหรับกลุ่มของลินลี่ย์ สมบัติที่มีในปัจจุบันนี้เกินกว่าร้อยล้านศิลาดำ  ราคาแค่นี้ไม่มีอะไรเลย  เพียงแต่กลุ่มของลินลี่ย์เข้าใจดีว่า.. เงินสดของพวกเขาจริงๆ แล้วไม่ถือว่ามากขนาดนั้น

ที่สำคัญ แค่โกเลมมัจจุราชอย่างเดียวก็มีคุณค่าร้อยล้าน

อสูรโลหะระดับสูงบางตัวมีราคามากกว่าร้อยล้าน  และเป็นเรื่องธรรมดาที่บ้านสวยๆ ในเมืองจะมีราคาเป็นพันล้าน

ร้อยล้านหรือ?

ได้ อย่างน้อยสำหรับชีวิตธรรมดา นับว่าพอเพียง

 “เฮ้, ทำไมข้าไม่เห็นหนังสืออธิบายเกี่ยวกับเคล็ดลึกลับของกฎธรรมชาติล่ะ?”  ลินลี่ย์ถามพนักงานร้าน

 “หนังสือเหล่านั้นค่อนข้างแพงมาก พวกนั้นจะมีขายอยู่ที่ชั้นสอง แต่ละเล่มราคาหลายพันศิลาดำและเล่มดีๆ จะราคามากกว่าหมื่น”  พนักงานร้านตอบ  “และหนังสือความรู้กฎธาตุทั่วไปเหล่านี้จะมีแต่ความรู้ทั่วไปราคาจึงถูกเป็นธรรมดา”

พวกเขาออกจากปราสาทเรดบุด กลุ่มลินลี่ย์เลือกร้านอาหารใกล้ๆ  คราวนี้กลุ่มลินลี่ย์เลือกอาหารราคาพันศิลาดำถือว่าค่อนข้างหรูหราฟุ่มเฟือย

ขณะที่พวกเขาอยู่ในร้านอาหาร ลินลี่ย์ยังคงพลิกดูหนังสือภูมิศาสตร์

 “ลินลี่ย์ เจ้าคิดเรื่องเส้นทางไปของเราได้หรือยัง?”  เดเลียถาม

ลินลี่ย์ปิดหนังสือ พยักหน้าเล็กน้อย “ทวีปบลัดริจ คือทวีปด้านตะวันออกสุดของดินแดนนรก  ตอนนี้เราอยู่ในทวีปเรดบุดซึ่งอยู่ในตอนเหนือ จะไปถึงทวีปบลัดริจให้ได้ เราต้องมุ่งหน้าไปเมืองท่าในแคว้นเรนโบว์เสียก่อน  บรรดาสิบเมืองของแคว้นเรนโบว์ เมืองบลูเมเปิลอยู่ใกล้ทะเลหมอกดาวมากที่สุด เราควรมุ่งไปที่เมืองบลูเมเปิลก่อน!”

 “ตามที่หนังสืออธิบายไว้ ยังมีกลุ่มไม่กี่กลุ่มที่จะเดินทางจากเมืองบลูเมเปิลเข้าทวีปบลัดริจ”  ลินลี่ย์กล่าว  “เพียงแต่ระยะทางจากเมืองรอยัลวิงเราของแคว้นไนท์บลาสไปเมืองบลูเมเปิลของแคว้นเรนโบว์กินระยะทางสี่พันล้านกิโลเมตร!”

เป็นเรื่องปกติของแคว้นที่มีพื้นที่เส้นรอบวงเป็นพันล้านกิโลเมตร

สำหรับระยะทางจากเมืองรอยัลวิงของแคว้นไนท์บลาสไปยังท่าที่เมืองบลูเมเปิล แคว้นเรนโบว์ก็อยู่ในความคิดของเขาแล้ว

 “สี่พันล้านกิโลเมตร”  บีบีจ้องมอง  “นั่นเป็นระยะทางที่ไกลมาก ต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเดินทางไปเมืองบลูเมเปิล  และบางทีอาจจะอันตรายมาก”

ลินลี่ย์หัวเราะ  “เจ้าจะกังวลอะไร?  เราไม่ต้องไปกันตามลำพังอยู่แล้ว  หลังจากกินเสร็จ เราจะไปที่ปราสาทอสูร  เราจะรับภารกิจคุ้มกันภัยจากเมืองรอยัลวิงไปเมืองบลูเมเปิล อย่างนั้นไปเมืองบลูเมเปิลยังจะไม่ง่ายอีกหรือ?”

กล่าวโดยทั่วไป ภารกิจคุ้มกันภัยจะใช้นักสู้อสูรไม่มากนัก

ถ้ากลุ่มของลินลี่ย์เข้าร่วมด้วย  การเดินทางของพวกเขาจะปลอดภัยกว่ามาก  แม้ว่าพวกเขาจะเผชิญกับอันตรายใดๆ  ด้วยกลุ่มอสูรที่อยู่ด้วย สถานการณ์จะรับมือได้ง่ายกว่า

 “รับภารกิจใช่ไหม?  ข้ายังไม่เคยเข้าร่วมรับภารกิจอย่างเป็นทางการมาก่อน”  บีบีค่อนข้างตื่นเต้น

 “ท่านขอรับ ปลาเกล็ดทองเนื้อนุ่มที่สั่งได้แล้วขอรับ” บริกรนำอาหารสีทองเป็นประกายในจานเข้ามาเสริฟ  อาหารที่งดงามแสนโอชะถูกวางลงบนโต๊ะ

ลินลี่ย์หัวเราะ  “บีบี เลิกคิดเรื่องภารกิจ กินกันก่อนแล้วค่อยพูด  เจ้าสั่งปลาตัวนี้และราคาก็ปาเข้าไปสามร้อยศิลาดำ  ชิมดูก่อนว่าเป็นยังไง?”

หลังจากกินแล้ว กลุ่มของลินลี่ย์มุ่งหน้าสู่ปราสาทอสูร พนักงานต้อนรับที่โถงใหญ่ของชั้นแรก ก็คือยูนะสหายเก่าของพวกเขา รู้สาเหตุที่พวกเขามา  นางหัวเราะและชี้มาทางลินลี่ย์  “รับภารกิจให้ไปที่ชั้นต่อไป อสูรหนึ่งดาวถึงอสูรสามดาวจะรับภารกิจที่ชั้นสอง  ขณะที่อสูรสี่ดาวถึงหกดาวรับภารกิจที่ชั้นสาม”

ชั้นสองของปราสาทอสูร จุดที่อสูรหนึ่งดาวรับภารกิจ ที่แถวของห้องหนึ่ง กลุ่มของลินลี่ย์เดินเข้าไปหนึ่งในห้องเหล่านั้น

 “ว่าไป, พวกเจ้าต้องการรับภารกิจแบบไหน?”  บุรุษหนุ่มคนหนึ่งนั่งขัดสมาธิอยู่กับพื้นและพูดอย่างสงบ

 “คุ้มกันภัยจากเมืองรอยัลวิงไปเมืองบลูเมเปิลแคว้นเรนโบว์”  ลินลี่ย์กล่าว “ภารกิจระดับสองดาว”  กลุ่มของลินลี่ย์ยังคงเป็นอสูรหนึ่งดาวกันทั้งหมด  พวกเขาสามารถรับภารกิจสองดาวได้  เมื่อภารกิจสองดาวสำเร็จ พวกเขาจะกลายเป็นอสูรสองดาว

เด็กหนุ่มพยักหน้าเล็กน้อย  หลังจากเขาหลับตาครู่หนึ่ง จากนั้นเขาโบกมือ  มีม้วนกระดาษม้วนหนึ่งปรากฏในมือของเขา  “ภารกิจคุ้มกันจากเมืองรอยัลวิงไปเมืองบลูเมเปิล แคว้นเรนโบว์  มีทั้งหมดสิบงาน  สามงานเป็นภารกิจระดับสองดาว  ลองดูสิ”

ขณะที่เขากล่าว เขายื่นม้วนบันทึกภารกิจให้ลินลี่ย์

หลังจากรับมาดูโดยเร็ว ลินลี่ย์ก็ตัดสินใจได้  “ภารกิจสองดาวที่จะเริ่มในอีกยี่สิบวัน”  เหตุผลที่ลินลี่ย์เลือกหนึ่งในภารกิจนี้เป็นเพราะมีคนหลายคนที่ลงชื่อเข้ารับภารกิจคุ้มกันภัยแล้ว รวมทั้งอสูรสองดาวที่สมัครใจอีกด้วย