เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 1319 หมาก-ลับ

 

ตอนที่  1319  หมาก-ลับ

หากจ้าวภูผาไม่ร่วงลงกับพื้น ความรู้สึกของทุกคนคงไม่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

 

ก่อนนี้ผู้ชมดูเชื่อว่าเย่ว์ไตตันแพ้  ความอ่อนแอแบบนี้เกิดมาจากก้นบึ้งหัวใจ, คนที่จะเอาชนะเย่ว์ไตตันนี้ยังไม่เกิดอีกหรือ?  ตงฟาง ถูซื่อ จางเว่ย กระทั่งจ้าวภูผาผนึกพลังกัน ทั้งเวลาทั้งสถานที่เหมาะสมแต่กลับไม่มีทางโค่นล้มเจ้าเด็กนี่ได้

ถ้าไม่เห็นด้วยตาตนเอง ไม่มีใครเชื่อว่านี่เป็นความจริง

จ้าวภูผาที่มีทักษะแฝงเร้นที่แข็งแกร่งยังร่วงกับพื้น

ต่อไป

จะเป็นใครกัน?

หน้าของจางเว่ยบิดเบี้ยวน่าเกลียด เขาคิดว่าคนโชคร้ายคนต่อไปคือเขาถึงเก้าในสิบ

ไม่ว่าจะเป็นเจตจำนงราชันย์ของนักสู้ระดับเทพหรือความหยิ่งในเกียรติของนักสู้ระดับสูง อย่ายอมให้ศัตรูต้องกลั่นแกล้งตนเองต่อหน้าผู้ชมมากมาย

แน่นอนว่าประโยคนี้ไม่สามารถพูดออกมาได้ในที่สุด เพราะตอนนี้จางเว่ยหดหู่จริงๆ

เขาถามตนเองว่ากำลังจะสู้ตัวต่อตัว  เขาไม่มีพลังเทพทักษะพิเศษเหมือนกับจ้าวภูผาที่รู้กันว่ามีร่างกายแข็งแกร่ง

“ตงฟาง!”  จางเว่ยจ้องมองเย่ว์หยางไม่กล้าหันหน้าไปทางอื่นง่ายๆ เขาคือองครักษ์อันดับหนึ่งแห่งตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์ที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ  ตอนนี้เพราะเขากังวลว่าเด็กหนุ่มที่น่าทึ่งข้างหน้าของเขาจะลอบโจมตีทำให้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาตะโกนเรียกตงฟางอย่างเร่งรีบประหม่า ในส่วนลึกในใจของเขา เขาไม่ต้องการยืนเผชิญหน้ากับเย่ว์หยางโดยตรง แต่เขาหวังว่าพันธมิตรที่แข็งแกร่งที่สุดของเขายังสามารถยืนหยัดและช่วยเหลือตัวเขาได้  นอกจากตงฟางแล้วจางเว่ยไม่คิดว่าใครจะหยุดเย่ว์ไตตันได้  เจ้าเด็กผู้นี้มีระดับนักสู้ที่ไม่ธรรมดา

“เรื่องเล็กน้อย, แทนที่!”  มีแต่เพียงตงฟางเท่านั้นที่ยังคงมั่นใจในกระดานหมากรุกของตนเอง

พอเสียงเขาจบลง

ถูอี้ซึ่งถูกเปลี่ยนเป็นทาสสงครามยิงแสงสีทองไปที่ร่างจ้าวภูผาที่ได้รับบาดเจ็บ

ทันใดนั้นอาการบาดเจ็บของทั้งสองถูกสับเปลี่ยนกัน ร่างของตัวประหลาดถูอี้ระเบิดออก ร่างจ้าวภูผาที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสกลับฟื้นฟูสู่สภาพเดิมอย่างรวดเร็ว

หลังจากจ้าวภูผายืนขึ้นได้อีกครั้ง ทุกคนพบว่าไม่ว่าจะเป็นพลัง เลือด เนื้อของจ้าวภูผาฟื้นฟูเปลี่ยนไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

ยังเหนือกว่าก่อนการต่อสู้เสียอีก

เมื่อได้เห็นฉากภาพแปลกประหลาดเช่นนี้ ผู้คนที่ชมดูการต่อสู้สูดหายใจด้วยความหนาวเหน็บ

บรรพบุรุษช่วยด้วย มีกฎสวรรค์ความสามารถอย่างนี้  มีใครบ้างที่จะเอาชนะตงฟางผู้สร้างและเป็นเจ้าของโลกกระดานหมากรุก?

ไม่มีทาง

ต่อให้เย่ว์ไตตันทรงพลังมากกว่าร้อยเท่าพันเท่า ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเอาชนะตงฟาง!

นอกจากนี้ ต่อให้เป็นเจ้าตำหนักสูงสุด ถ้าเขาอยู่ในโลกกระดานหมากรุก เกรงว่าคงไม่กล้าพูดอะไรง่ายๆ

เพราะนี่ไม่ใช่พลังที่สามารถเอาชนะได้ นี่คือกฎสวรรค์ที่ทำให้ผู้คนรู้สึกสิ้นหวังเป็นอย่างยิ่ง เป็นพลังเทพศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกควบคุมอยู่ในมือของตงฟาง

“ไร้ยางอายเกินไป!”  บุรุษหนุ่มอสูรผู้ดื้อด้านไม่เข้าใจจนบัดนี้ เหตุใดตงฟางจึงสิ้นเปลืองพลังเทพเพื่อฟื้นคืนชีพถูอี้ จางหู่ จางหลางทำให้กลายเป็นหุ่นทาสสงคราม ที่แท้ก็ทำเพื่อการนี้  ในช่วงเริ่มต้นของการต่อสู้ ตงฟางได้ทำการเคลื่อนไหวลับนี้และวางกำลังซุ่มรอให้เย่ว์หยางโดดเข้ามา

“ตงฟางสมกับเป็นปราชญ์อันดับหนึ่งแห่งตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์จริงๆ น่าชื่นชม น่าชื่นชม!”  จักรพรรดิอสูรส่ายหน้าถอนหายใจ เทียบกับนักสู้ระดับเทพของแดนสวรรค์บนคนอื่นๆ ตงฟางไม่ใช่คนที่มีพลังเทพแข็งแกร่งที่สุด แต่เขาเป็นศัตรูที่น่ากลัวที่สุดแน่นอน

“ชัยชนะอยู่ในกำมือแล้ว หมายความอย่างนี้หรือ?”  มังกรสองหัวกู่อั๋งหน้าซีดเหมือนกระดาษ เขาพึมพำเบาๆ

เขาไม่รู้

เพียงเห็นครั้งแรกเขาพบว่าเขานั้นเป็นเหมือนมดแมลงเล็กๆ ตัวเล็กมาก

เทียบความร้ายกาจของเย่ว์ไตตันหรือตงฟางแล้ว เป็นเรื่องยากอยู่บ้างที่จะรักษาความภูมิใจในตนเองอยู่บ้าง เพื่อฟื้นฟูความรู้สึกที่เหนือกว่าในบางแง่มุมและมิให้คนทั้งหลายต้องพังทลายอย่างสิ้นเชิง....  คนผิดปกติธรรมดาอย่างนี้เกิดขึ้นมาในโลกได้อย่างไร?  คนเดียวก็ยังไม่เป็นไร แต่คนผิดธรรมดาสองคน  ถ้าเป็นอย่างนี้คนอื่นยังจะรอดอยู่ได้อย่างไร?

มังกรสองหัวกู่อั๋งไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึกหดหู่

แต่เป็นผู้ชมดูเกือบทั้งหมด

ยกเว้นแต่จักรพรรดิอสูรที่ยังคงดูดี

คนที่เหลือแทบใกล้จะพังทลายภายใต้การโจมตีของตงฟาง  ความหงุดหงิดในเรื่องระดับสติปัญญาและความล้มเหลวในเรื่องการใช้พลัง

“เย่ว์ไตตัน ข้าคิดว่าเจ้าคงจะมีลูกเล่นอะไรที่มากกว่านี้ใช่ไหม?”  ครั้งนี้มือสังหารเทพถูซื่อผู้ซ่อนตัวอยู่ในความมืดเสียงของเขาเหมือนเสียงดังลอยลม  คำพูดของเขาทำให้ผู้คนรู้สึกราวกับหนามที่มองไม่เห็นแทรกเข้ามาในหูชอนไชเข้าไปในสมองพร้อมกันทะลวงลึกลงไปในจิตวิญญาณโดยตรง  แตกต่างจากจางเว่ยที่ตื่นเต้น เขาไม่ลดระดับความระวังจนกว่าเย่ว์หยางจะพลาดท่าจริงๆ

“น่าขัน!  แทนที่อะไรกัน ก็แค่ทักษะเล่นกลหลอกเด็ก ใครเขาจะกลัว?”  เย่ว์หยางยักไหล่และบอกว่าเขาเพิ่งจะฆ่าหุ่นทาสสงครามอย่างถูอี้ไปโดยตรง

ทุกคนที่ได้ยินแล้วอุทาน ดูเหมือนมีการเปลี่ยนแปลงหรือ?

เป็นไปได้ไหมว่าในสถานการณ์ต่อสู้ที่แปลกประหลาดซึ่งดูเหมือนทุกคนจะไม่สามารถเข้าใจได้ทั้งหมด มีวิธีง่ายๆ ในการทำลายบุกฝ่าศัตรู?

ปฏิกิริยาสนองตอบที่ดีของเย่ว์หยางทำให้คนผู้ชมดูสงสัยใคร่รู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจักรพรรดิอสูร ให้ความสนใจเป็นพิเศษเหมือนอย่างเคย เขามองดูด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

“ข้าเห็นด้วยอย่างยิ่ง!”  สิ่งที่ทำให้น่าประหลาดใจที่สุดก็คือตงฟางกลับเห็นด้วยกับเย่ว์หยาง

“หือ?” เด็กหนุ่มอสูรคิดว่าตงฟางกินยาผิดขนาน

“ตราบใดที่ทาสถูกทำลาย  เจ้าก็สามารถกำจัดกฎสวรรค์นี้ได้  แต่เย่ว์ไตตัน ข้าอยากจะบอกเจ้าว่า เจ้าไม่ใช่คนแรกที่เห็นข้อบกพร่องนี้  หลังจากที่ข้าได้ตระหนักถึงกฎข้อนี้ ข้าไม่ได้เก็บซ่อนไว้เป็นเวลาหลายพันปี ในทางกลับกันข้าได้แก้ไขเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา   พ่อหนุ่มผู้ชาญฉลาด เจ้าคงไม่คิดว่าข้าเอาของกึ่งสำเร็จรูปมาสู้กับเจ้าใช่ไหม?”  ตงฟางยิ้ม เขายังไม่ทันได้โต้ตอบ

เขาสามารถใช้ทาสสงครามเหล่านี้ ย่อมรู้จุดอ่อนเหล่านี้

ดังนั้นตงฟางจึงลงมือเคลื่อนไหวที่ทำให้คนอื่นตกใจมากขึ้น

ภายใต้สายตาจับจ้องของทุกคน ตงฟางจับถูอี้ จางหลางและจางหู่ฆ่าก่อนที่เย่ว์หยางจะลงมือ  หากจะมีบุคคลอื่นในโลกที่สามารถสังหารหุ่นทาสสงครามได้อย่างแท้จริงและสมบูรณ์  คนผู้นั้นเห็นจะเป็นตงฟางผู้สร้างและเจ้าของโลกกระดานหมากรุก เขาฉกฉวยโอกาสทำลายหุ่นทาสสงครามและหุ่นอื่นด้วยพลังเทพมหาศาลก่อนที่เย่ว์หยางจะลงมือเคลื่อนไหวทำให้ทุกคนงงงายหลังจากคิดไตร่ตรองเป็นร้อยครั้ง

ทำไมกัน?

ตงฟางไม่ปกป้องหุ่นทาสสงคราม ไม่ซ่อนพวกมันเอาไว้  แต่กลับทำลายทาสหุ่นสงครามด้วยตนเอง

ตราบใดที่ยังมีทาสสงครามคอยส่งกฎและการแทนที่  อย่างนั้นทุกคนในฝ่ายตงฟางจะไร้เทียมทานอยู่เสมอ  ข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้  ตงฟางกลับทำลายพวกมันด้วยน้ำมือตนเองแทนที่จะใช้งานพวกมันได้อย่างไร?

พวกเขาไม่เข้าใจ

ทุกคนในที่นั้นคิดไม่ออก

รวมทั้งจักรพรรดิอสูรที่ดวงตาเป็นประกายก็ขมวดคิ้วแน่น

สิ่งทำให้เขางงงวยที่สุดไม่ใช่การที่ตงฟางทำลายหุ่นทาสสงครามอย่างถูอี้ด้วยน้ำมือตนเอง ในเมื่อมีทั้งจุดแข็งจุดอ่อนทำไมตงฟางถึงสร้างหุ่นสงครามอย่างถูอี้?  ตามสถานการณ์แต่เริ่มต้นตงฟางไม่ต้องการพลังรบของถูอี้ จางหลางและจางหู่เลยแม้แต่น้อย พวกมันไม่จำเป็นต้องเข้าสู่โลกกระดานหมากรุก  แต่เขาไม่ลังเลที่จะไล่พวกมันออกจากสนามแข่งเช่นเดียวกับผู้ชมในกระดานหมากรุก  อย่างไรก็ตามตงฟางไม่ได้ทำเช่นนั้น แต่เขาทำให้ถูอี้ จางหลาง จางหู่กลายร่างเป็นตัวหมากรุกส่งเข้าร่วมในการรบ เป็นขั้นตอนจนถึงปัจจุบัน

จักรพรรดิอสูรรู้

พฤติกรรมชวนงงของตงฟางต้องมีเจตนาแฝงบางอย่าง

เจ้าตำหนักใหญ่แห่งแดนสวรรค์บนเป็นที่รู้กันดีว่าคือปัญญาแห่งตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์ เขาไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยและไม่ทำสิ่งที่ไร้ประโยชน์

อย่างไรก็ตามด้วยสายตาของจักรพรรดิอสูรและภูมิปัญญาของจักรพรรดิอสูรและพลังของจักรพรรดิอสูรไม่สามารถมองเห็นความลึกลับได้ ทุกคนรู้ความสำคัญของการเคลื่อนไหวของตงฟางเพียงเล็กน้อย แต่ไม่มีใครสามารถคาดเดาความจริงได้

ตงฟางมีความตั้งใจและวัตถุประสงค์ใดถึงได้ฆ่าทาสสงครามก่อนเย่ว์ไตตันจะลงมือ

พวกเขาแต่ละคนคิดไม่ออก จึงหันไปมองดูเย่ว์หยาง

หวังว่าจะเห็นอะไรบางอย่างบนใบหน้าของเขา

หน้าของเย่ว์หยางไม่มีความรู้สึก

ไม่มีกระทั่งความประหลาดใจ ความขุ่นมัวหรือความโกรธ  สิ่งที่ผู้คนเห็นก็คือความสงบนิ่งเย็นราวกับน้ำ เหมือนกับว่าเขาเข้าใจทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นในอนาคตจากเมื่อหลายปีก่อนและสีหน้าของเขายังเงียบสงบ  จางเว่ยมองดูและแค่นเสียงเย็นชา  มองผิวเผินเขาคิดว่าเจ้าเด็กนี่คือไก่ตายที่เตรียมไว้ใช้เป็นอาหาร  แต่ลึกลงไปในความจริงแล้ว เขารู้สึกกลัวเป็นที่สุด!

ภายใต้ความอยากรู้และสงสัยคาดหวังของทุกคน ตงฟางพูดขึ้นอีกครั้ง

“สหายที่รัก ไม่ว่าพวกท่านจะเป็นสหายหรือศัตรู  ขอบคุณมากสำหรับการมีส่วนร่วมของพวกท่าน ตอนนี้สิ่งที่ข้าอยากจะบอกแก่พวกท่านก็คือสิ่งที่พวกท่านรอคอยมาจนบัดนี้”

“ข้าจะเปิดเผยความลึกลับให้ทุกคน!”

“ความจริงก็คือ ศึกครั้งนี้เมื่อข้ากำจัดทาสสงครามออกไป การต่อสู้แท้จริงจะเริ่มขึ้น”

“บางทีเจ้าอาจเคยได้ยินคำว่า ‘หมากลับ’ มาแล้ว ในเกมหมากรุกได้ซ่อนตัวหมากสำคัญไว้ก่อน รอจนกว่าถึงเวลาจำเป็นหรือคับขันที่สุดหมากลับเหล่านี้จะปรากฏออกมาและมีบทบาทสำคัญในเกมเพื่อจัดการพลิกเกมได้ในบัดดล”  เสียงของตงฟางมีความกระตือรือร้น เช่นเดียวกับพรานเฒ่าที่เห็นเหยื่อในกับดักและอดถอนหายใจไม่ได้  ‘จิ้งจอกตัวนี้ขนช่างสวยเสียจริง’ เขาอาจเห็นความสงสัยของทุกคนและอธิบายให้ทุกคนฟังอย่างอารมณ์ดี  “ก็อย่างที่พวกเจ้าเห็น ข้ากำจัดทาสสงครามด้วยมือตนเองก็ไม่ได้เป็นการฆ่าพวกเขาอย่างแท้จริง  ตราบใดที่ข้ายังเป็นเจ้าของโลกกระดานหมากรุกยังคงมีพลังเทพอยู่  พวกมันสามารถเกิดใหม่ได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด  เหตุผลที่ข้าไม่ปล่อยให้เย่ว์ไตตันโจมตีพวกมัน  ไม่ใช่ว่าข้ากลัวว่าเขาจะฆ่าพวกทาสสงครามเหล่านี้  แต่เพราะข้ารู้สึกว่าเสียเวลาไปเปล่าๆ  ดังนั้นข้าจึงกวาดพวกมันออกไปทำให้กลายเป็นหมากที่ถูกทิ้ง”

“ด้วยการผ่านหมากที่ถูกทิ้ง  เจ้าก็ต้องได้อะไรบางอย่างจากมัน”  จักรพรรดิอสูรมั่นใจว่าตงฟางไม่ใช่คนที่ยอมเสียโดยไม่ได้รับอะไร

“ถูกแล้ว!”  ตงฟางกล่าวพร้อมกับยิ้ม  “แต่ความตั้งใจทิ้งหมากไม่ใช่การได้รับ แต่เป็นการแลกเปลี่ยน เมื่อหมากลับจำเป็นต้องออกมาจากความมืด ก็ต้องมีจังหวะเวลาและกฎเกณฑ์ที่เหมาะสม  ข้าเปลี่ยนหุ่นทาสสงครามทั้งสามให้กลายเป็นหมากที่ถูกทิ้ง และเปลี่ยนหมากลับสามตัวที่ซุ่มรออยู่ก่อนออกมาก่อนกำหนดนั่นคือเหตุผลทั้งหมดของการเคลื่อนไหวของข้า”

สร้างหมากออกมาสองสามตัว

กำจัดหมากที่ไร้ประโยชน์

เปลี่ยนเอาหมากลับที่วางไว้ก่อนนั้นออกมา

นี่ นี่คือแผนการที่แท้จริงซึ่งตงฟางได้จัดการไว้ก่อน... ภายใต้กฎของโลกกระดานหมากรุก ทันทีที่การต่อสู้เริ่มขึ้น จะไม่สามารถเรียกหรือใช้วิธีเรียกสหายร่วมกลุ่มได้แม้จะเป็นการเรียกอสูรอัญเชิญในคัมภีร์อัญเชิญก็ตาม  อย่างไรก็ตามตงฟางผู้เป็นเจ้าของโลกกระดานหมากรุก ฉลาด ฉวยโอกาสจากกฎนี้ ใช้หมากต่อทิ้งเพื่อดึงหมากลับออกมา ซึ่งเป็นหมากที่สำคัญไม่สามารถเพิ่มเข้าไปในโลกกระดานหมากรุกได้ 

ราคาที่เขาใช้ไปก็คือหุ่นทาสสงครามที่ไร้สติสามตัว

ทุกคนรู้ดีว่าทันทีที่การแลกเปลี่ยนจะประสบความสำเร็จ  ตงฟางจะต้องซุ่มกำลังลับไว้ในโลกกระดานหมากรุกไว้แต่เนิ่นๆ   เมื่อถึงช่วงเวลาสำคัญก็สามารถตัดสินเอาชัยชนะได้อย่างแน่นอนด้วยหมากลับพวกนี้

หมากลับเหล่านี้คือใคร?

ใครกันแน่?

*** *** ***